29 entry daha
  • yaşayan en büyük oyunculardan biri olan (bkz: steve carell) ve bu yolun henüz başında olmasına rağmen mükemmel işler çıkaran (bkz: timothee chalamet) i buluşturan 2018 yılının en iyi filmlerin biri.

    film david ve oğlu nick'in ilişkisini ele alıyor. nick parçalanmış bir ailenin çocuğudur. annesiyle boşanmasının ardından oğlundan ayrı kalsa da david, nick ile ilgilenmeyi hiç bir zaman ihmal etmez. aslında nick'in iyi bir hayatı ve başarılı bir öğrencilik dönemi vardır ama kısa bir süre içerisinde david oğlundaki değişimi fark eder. oğlundaki değişimi anlamaya çalışırken acı gerçekle yüzleşir. nick; meth ve eroin bağımlısıdır.

    yönetmenin çok karışık ve dağınık anlatımı içerisinde iki oyuncu da filmi kurtarmış diyebilirim. steve carell artık bu dram flimlerinin üstesinden kolaylıkla gelebilecek kapasiteye gelmiş. timothee rolünü oynarken o bağımlı ve promlemli çocuk psikolojisini çok iyi yansıtmış. film boyunca aktarılmak istenilen mesajlar gayet açık bir biçimde izleyiciye aktarılmış. filmin tek eksik yanı; müzikler daha güçlü olabilirmiş.

    iki sahne çok fena bir şekilde içimi dağıttı. oğlu için artık bir şey yapamayacağını ve elinden bir şey gelmediğini anladığı bölümler, ikinci olarak da tabi ki son sahne. günlük güneşlik çimenlerin içinde gölgede sandalyede oturup, hiç bir şey söylemeden babasına sarılıp ağladığı sahne.
55 entry daha
hesabın var mı? giriş yap