4 entry daha
  • bu konuda çok hassasım, normalde çok sabırlı ve iyi izleyen sonra karar veren biriyim ama böyle durumlarla karşılaşınca on kaplan gücünde olabiliyorum.

    bakın yetişkinlerin kavga gürültüsünü anlarım ama bir çocuğa el kalkmasını geç, psikolojik şiddeti bile asla kaldıramıyorum. sanırım bu yüzden yetişkinlerden çok çocuklarla anlaşabiliyorum.

    iş yerime günde onlarca çocuk geliyor ve özellikle o annelerin saçma sapan hareketlerini gördükçe üzerlerine atlayasım var.

    bir gün yaşlı bir kadın geldi yanında torunu, çocuk yanlışlıkla ilaç şişesini düşürüp kırdı. muhtemelen büyük annesi olan kadın çat diye çocuğun suratına öyle bir tokat attı ki sanki o an zemin ayaklarımın altından kaydı.

    çıkardım önlüğünü üzerimden, istifa ediyorum dedim ( çünkü çalışan olarak ne yazık ki böyle bir şey yapamıyorsunuz.) tuttum kadını kolundan attım dışarı. aldım çocuğu yanıma, karakola götürdüm, sosyal hizmetleri aradım, annesi babası falan geldi olaylar büyüdü...

    istifam kabul olmadı ve işe devam ettim ilerleyen günlerde. bir gün o yaşlı kadın geldi ve güya benden özür dileyecek. kabul etmedim, git çocuktan dile dedim ama ders aldığını görmek de çok hoşuma gitmedi değil.

    asla anlayamayacağım şeylerin başında bir çocuğa türü ne olursa olsun şiddet uygulamak gelir. yapmayın allah aşkına.
15 entry daha
hesabın var mı? giriş yap