• (bkz: yap işlet devret)
  • evli biri olarak 28 yıllık ömrümde denk gelmediğim anne tavsiyesidir.

    ne biçim ebeveynleriniz var oğlum sizin?

    ananızı da alın gidin lütfen!
  • böyle şeyleri okudukça annemi babamı bir kere daha seviyorum, ne biçim insanlar var yahu. ben boşanırken annemin en çok sevindiği şey ortada hayatı kararacak bir çocuğun olmamasıydı.

    hayatımda duyduğum en saçma laf-ı güzaf.
  • bir baba olarak bu fikre sahip olanlara insan gözüyle bakamıyorum.

    evlerir çocuk sahibi olursun, hayat seni sınadığında ayrılırsın, bunlar çocuğun mağduriyetine rağmen hayatta olagelen, hatta yıllar yılı yaşandıkça çok da yargılanan durumlar değil. ancak peşin hükümlü olarak ayrılmayı kafaya koyup boşanmak hiç bir insani hissin yanından geçemez.

    bir evlat öncelikle anne baba sevgisi ister. anne babanın görevi de ona bakmak, yetişmesini sağlamak ve ona çok ama çok "sevgi vermektir". yukarıda yazdığım senaryolara ek olarak şunları da aşağıya ekleyeyim;

    - aldatılmaya rağmen çocuk için sineye çekmek
    - boşanma isteğine rağmen çocuktan dolayı aile bütünlüğünü devam ettirmek...

    bunlara sağlıklı demiyorum ama en üsttekiler gibi bir üsttekiler de bu dünyada var. neden? hiç bir evlat peşin olarak tek başına, daha doğrusu anne ya da baba yokluğuyla büyümeyi haketmez!!! bir de "bekar erkeğim, bana uyar" cılar var. oğlum siz önce evladınızı kucağınıza alın, o çocuğun sevgisiyle bi içiniz dolsun da bakalım bir daha öyle konuşabiliyor musunuz?

    bebekler, çocuklar, evlatlar sevgi ister. en çok da onu isterler. hem anneden, hem babadan. bunu bilerek engellemek, planlı olarak buna kastetmek canavarca birşeydir. yapana insan demem. ama ekliyorum; planlı olarak bunu yapan... hayatın ne getireceği, ne götüreceği ise başka birşeydir.
  • "ölümü gör çocuk yap da ne olursa olsun, yeter ki çocuk yap, çocuk iyidir çocuk, bak ben yedim kafayı, sen de ye" tandanslı mükemmel (!) tavsiye.

    bir diğeri ise "sen yeter ki çocuk yap ben bakarım"dır. bir arkadaşım demişti bunu bana, kendisi benden sekiz ülke ötede yaşayan, işinden gücünden gözünü açamayan ve ciddi sağlık sorunları olan bir hanım. insanın ciddi ciddi çocuk yapıp, "al cnm yaptım, bakarsın artık, hadi ben kaçtımssss" diyesi geliyor.

    konu "çocuk yapmak" olunca insanlardaki bu başkalarına karışma cüretine hayran kalmamak elde değil.
  • (bkz: ece erken)
  • mutsuz olup, çocuk yüzünden boşanamayan insanlara bir danışın bence. boşanmak o kadar kolay birşey olmasa gerek, ortada bir çocuk varken.
  • (bkz: alaturka cinsel devrim)

    var öyle çocuk yapmak isteyen bekar hatunlar.

    işte birinden sperm istediklerinde adamın spermleri anında kıymete giriyor. sanırsın ki adam einstein. dölleri dünya tarihini değiştirecek.

    ikincisi de toplum baskısı falan fıstık.

    bulmuş hatunlar çözümü. önce evleniyorlar. sonra çocuğu yapıyorlar. ardından da adamı terk ediyorlar.
  • evlenmeden çocuk yap dese mantıklı bulacağım ama evlenip, çocuk yapıp boşanmak çok saçma. sırf çocuk yapmak için bu kadar zahmete girilir mi yahu, oha.
  • şahit olunan bir tavsiyedir. bir de açık açık söylüyorlar, boşanırsın diye. kesinlikle normal bir bünyeye sahip degildirler ve evladinin da dengesini bozmaktadir.

    (bkz: batının iyi yönlerinin göte girmesi)
hesabın var mı? giriş yap