• hatırlıyorum da annem sınıfa kadar getirmişti, "ben dışarda beklicem sen çıkınca görücen beni" demişti de öyle kandırmıştı beni yanımda sümüklü bi herif vardı ağlıyody sürekli. ders bitince annem orda dilldi. hayatın ne kadar şerefsiz olduğunu o gün orda anladım. ilkokulun ilk gününde, eğitim hayatım boyunca öğrenebeileceğim en önemli şeyi öğrenmiştim. hayat zalimdi. herkesin annesi çocuğunu elinden tutup almıştı ben orda kalmıştım. hava soğuk ve yağmurluydu. gözlerim dolmuştu. o anda karar vermiştim artık kimseye ihtiyacım olmayacaktı. merdivenleri inmeye başladım ağır adımlarla.
    kantinin orda annemi gördüm. bi tost bi de kola almıştı. hemen koştum tuttum elinden. "ulan anne" dedim..
  • bir dönem ortasına rastlamıştı benimki. 16 kasım'dı tarih. tuhaf bir gün tuhaf bir başlangıç olmuştu. o zaman çok miniktim ama bissürü çocuğun arasına bir çömez olarak katılmış olmam tüm dkkatlerin üzerime çekilmesine neden olmuştu. bir de hoşgeldin faslını bayrak töreninde yapmışlardı, iyice maymuna dönmüştüm.
  • sahane derecede gururlu bir gundur ilk basta. allah allah nidalariyla formayi giyersiniz; adam oldum ben ayaginda bir heves gidersiniz okula. lan?!!! sizin gibi bir suru zirzop velet, cocuklugun su katilmamis power tripleri* ve moka hastasin nihan ayarinda bir dumur karsilar sizi. aglayanlar, olaya aglayamayacak kadar dahi idrak edemeyenler, cilgin atan ilkokul ogretmenleri ve sahika ilk gun anilarindan sonra cikista atlarsiniz servisinize -ki servisci amcalar genellikle iyidir, yardimseverdir- evinize gelirsiniz (ya da anneniz gelir, o da var). bu noktada iki seceneginiz vardir, "nasildi ilk gun cocugum" kacinilmaz sorusuna cevap niteliginde:
    1) bi daha gitmicem yyyyyaaaaaaaaaaaaaaa! ve bohuuuu efektleri
    2) aptal bir sessizlik.
    ikincisini tercih ediniz. (oha, ogut niteliginde yazdim; eger bunu okuyan anaokulu insani varsa, buradan ona da selam ederim, daha da demem yani)
  • o gune kadar ki mutlak sorumsuzlugun senelerce, belki de bir omur boyunca bir daha gelmemek uzre bittigi gun
  • bi sürü vidi vidi çocuğun birbirine karıştıkları mahşer anı.salya sümük ağlayanlar,annesi yanında oturanlar.örtmenin soruları karşısında eli ayağına dolanıp,tavana bakarak cevabı orada bulacakmışçasına bön bön bakıp,ne yapacağını bilemeyen dangalaklar,börtü böcükleri vs...
  • gozyaslarinin aktigi,annelerin kovalandigi ve "ben okulu sevmedim" cumlesiyle bitmesi muhtemel gun.
  • annemi ne kadar çok sevdiğimi anladığım günlerden sadece biri.. bilinçli olarak belki de ilki..
  • anaokulu gecmisi olan cocuklara koymayan gun.
  • ilkokuldaki ilk gün okul hayatının başladığını ve daha uzuun bi süre --ki bu yıl şahsen 16. eğitim yılımı yaşamaktayım-- bitmeyeceğini belirtir. şöyle ki; yaşıtınız bütün çocuklar ve anne-babaları o gün okulda bulunacaktır, sınıflar belirlendikten sonra herkes tıpış tıpış sınıfına yollanırken "anneaaa..!" nidalarını duymanın pek mümkün olduğu kadar --ki o çığlıkların sahipleri ileri görüşlü çocuklardır-- , okula çok hevesli öğrenci adaylarını da görmek mümkündür (bu hevesli adaylar ise, ileriyi göremeyen çocuklardır o günden sonra her gün aynı şeyi yapacaklar ve hevesleri bi süre sonra geçecektir, hevesi geçmeyenler ise sınıfın en çalışkanları arasında yerlerini alacaklardır.. ilkokuldaki ilk güne kadar bütün çocuklar için eğlenceli dönemler vardır mesela her istedikleri alınır;çantalar, defterler, her renk boya kalemleri, kurşun kalemler, kırmızı kalemler vs.. bunlar işte çocuğu kandırma methodlarından bazılarıdır..
    bu arada şahsi ilkokul ilk günüm, tam olarak 1 ay sürmüştür, her sabah "bugün okula gitmiicem..!" şeklinde evde cıngar çıkardıktan sonra paşa paşa gitmiştim okula..
  • (bkz: askerligin ilk gunu)
hesabın var mı? giriş yap