in the soup

• steve busceminin pek bilinmeyen, kendisi henüz tarantino tarafından keşfedilmeden önce, 35 yaşındayken oynadığı, ama şahane oynadığı, 1992 yapımı siyah/beyaz bir alexandre rockwell filmi. buscemi genç bir yönetmeni oynuyordu yanlış hatırlamıyorsam. seneler seneler önce istanbul film festivalinde izlenip keşfedildi, bir daha da izine rastlanamadı.
• amerikan bağımsız sinemasının anahtar fiilmlerinden birisidir. dostoyevski ve nietzche tarafından yetiştirilen, tarkovski gibi filmler yapmak isteyen, yönetmen adayı bir senaristin tuhaf öyküsü. her şey bir yana siyah ve beyazın kullanımı nefistir ve woody allendan jarmusch^* filmlerine sayısız göndermeyle doludur.
• başrollerini steve buscemi ile seymour cassel'in paylaştığı bağımsız yapım.
  seymour cassel birçok sahnede buscemi'yi bile domine eder.
• 1992'nin sundance film festivali'nde 'büyük jüri ödülü'nü kazanmış yapıttır.
  
  13. uluslararası istanbul film festivali'nde 'çorbada' adıyla gösterilmişti.
• tesadüfen haberdar olduğum 1992 yapımı film. en kısa zamanda izlemeyi umut ediyorum, kendime not olsun. (add to list)
  
  imdb
• “hapı yuttuk” anlamına gelen ingilizce deyim.
• adolpho rollo, sanat/bağımsız film çekme heveslisi niceleri gibi elinde kabarık ve yorucu bir senaryo ile teorik düzeyde hayata tutunmaya çalışan ürkek ve meteliksiz bir senarist/yönetmen. friedrich nietzsche ve dostoyevski akıl hocaları, tarkovski ise pratikte onun yolunu yürüyen öncüdür. teorik olarak ideallerini yaşatmaya çalışmak hayatın gerçekleri olarak kabul edilen ve çoğunlukla para akışıyla alakalı eylemleri kapsayan pratiklere rağmen pek de kolay değildir ve söz konusu salt sanat da olsa bir film için ihtiyaç duyulmakta olan bütçenin sağlanması gerekmektedir. neticede adolpho hayatın bu yönde akışına vâkıf joe'yu yapımcı olarak hayatına alır ve filmden ziyade filmi finanse etmenin hikâyesinin anlatıldığı, filmin akışının sanat filminin kendisine dönüştüğü siyah beyaz bir şölen sunulur.
  
  jim jarmush'un anlatıcılığı ve renk kullanımından gizli ve açık yararlanılmıştır eminim. fakat bizzat kendisini de filme sürüklemişken onun konseptinde açık bir diyalogla yer almasını dilerdim.
  
  yönetmen alexandre rockwell, filmin meleği (angelica) olarak belirlediği jennifer beals'in üç yıl sonra four rooms bünyesinde kendisinin yazıp yönettiği room 404 the wrong man'de uzan uzadıya oynayacağı rolün (angela) ilk fragmanını verdiği kısa sahne de daha önce four rooms'u izlemiş olanlar için harika bir detay olarak orada keşfedilmeyi bekliyor öylece. nicedir güzel, üzerine düşünülmüş bir hediye almamış şahsıma bir sürpriz hediye olarak ulaşmış harikulade bir film.