iskelet anahtarlık

• bi çeşit seksenli yıllar simgesi. yaklaşık 5 cm boyunda minyatür bir insan iskeletinden mütevellit, tüm eklemleri birbirlerine küçük halkalarla bağlı, kıpır kıpır bir anahtarlıktı, orjinaldi, modaydı... çocukken ilk gördüğümde nasıl hasta olduğum hala dimağımdadır.
  
  bi de dört beş gün sonra kolunun bacağının kopmasıyla ünlüydü, bir ay sonra sadece kafadan ibaret bir anahtarlığa dönüşür, çekmecelerdeki ıvır zıvırın yanında ebedi istirahatine başlardı.
  
  ayrıca (bkz: anahtarlık yapılan şeyler)
• el bileklerindeki eklemlere kadar oynak oldugu icin bir donem cocuklarinin muzik duyar duymaz ceplerinden cikartip , cesit cesit figurlerle dansettirdigi muhtesem aksesuar.sonradan buyuk boylari da cikti ama asla o ilk cikan ufaklarin yerini tutamadi , bir efsane olarak tarihe boyle gecti.
• küvete su doldurup içinde oynaması en zevk veren şeydi...eklemlerindeki halkalar dibe çöker, kollar, bacaklar hacıvat gibi suda salınır dururdu..küvetin deliğine kaçtı sonra...tıkadı yavşak..uyuz olmuştum o zaman..sopa yemiştim onun yüzünden..her görüldüğü yerde satın alınası, kolları-bacakları koparılası kuklasal onjaktır bu...
• ilkokuldayken, sınıfta beslediğimiz anahtarlıktır..tamam biliyorum canlı olmadığını, ama o zamanlar canlı muamelesi yapardık biz ona. salakça bir durum ama napalım çocukluk işte..
  yeni populer olduğu yıllar, sınıftan biride hemen almış bu anahtarlıklardan; sürekli okula getiyor, derslerde sırasına filan oturtuyor..sonra nasıl olduysa çok sevmiştik biz bunu, adını da nerden estiyse tom koymuştuk.günler geçti ve havalar soğumaya başlamıştı..tom üşüyecek yaa hemen elişi kağıdından kıyafet yapmıştık ona..konuşuyorduk, yatırırıyorduk, yemek yediriyorduk...
  ne zaman iskelet anahtarlık görsem, tom gelir aklıma ve bir hüzün çöker içime..
• cebe mebe sığmayan büyüklükte, hiçbir sevimliliği olmayan, saçma bir şeydi. çocukluğumuzda bize de ilginç gelirdi ama o zamanlar orijinal her şeye karşı bir merakımız vardı. çünkü neden? 8 yaşındasın. "ahmet'e almanya'dan tetris gelmiş", "mehmet sanal bebek almış" falan diye dolaşıyorsun ortalıkta.
  şimdi nostaljik hediyelik ayağına pazara sürsen elinde kalır. sanal bebek güzeldi ama. ona laf ettirmem.
• gördüğüm anda neredeyse gozlerimi yaşartan, 80'li yılların genç, korkusuz, asi gençliğinin belki de en bilinen ama bu tarihe kadar nasıl olup da unutulduğuna akıl sır erdiremediğim aksesuarı.
• zamaninin fenomen aksesuari.
• ilk defa seksenli yılların başında edindiğim, isim takıp bir süre yanımdan ayırmadığım, sonra bu tarz nesnelerin tabiatına uygun olarak kendi kendini imha eden anahtarlık. geçen sene bir işporta tezgâhında görüp aldığım yeni iskeletin ise eskisinden çok daha kötü bir işçiliğe sahip olduğunu, detayların azalmış, çentik çapak vb. kusurlarının artmış bulunduğunu, muhtelemen kalıbının daha önce üretilmiş bir iskeletten alınıp tekrar üretime geçildiği izlenimi uyandırdığını söylemeden de edemeyeceğim.
• derste canım sıkıldığında kukla gibi havaya atıp aha nası düşücek, nasıl şekiller giricek diye bakmak 45 dakikayı su gibi geçirirdi... şimdi olsa yine oynarım.
• yine bir seksenler simgesi olan iskeletor'un şuuraltından fırlamış hali...