islamiyette ruhban sınıfının olmaması

• dün papa'nın ziyareti sırasında ankara'da trafiğin ve tüm hayatın kilitlenmesinden sonra anlaşıldığı üzere; belli ki altyapı kaldırmadığı içindir.
• en büyük islam imparatorluğu olan osmanlı'ya göre konuşursak. şeyhülislamdan fetva alıp ona göre sayısız isyanlarla koca imparatorluğun kaderini çizen kapıkullarını geçelim... yahu, "pırasa yemek günah mıdır?", "mektupla karı boşanır mı?", "çamaşırı soldan assak günah olur mu?" gibi saçma sapan soruları, ilk bulduğu hocaya/şeyhe/şıha/kadıya vs. soran ve aldığı cevaplara göre işini yapan bir tebadan bahsediyoruz, nereye ruhban sınıfı olmuyor.
• "katli vaciptir" deme yetkisi ,dediiğinde de katlettirme yetkisinie sahip kişiler ruhbanın allahıdır.islamda inanç açısından ruhban yoktur.ama islam dininde vardır.hem de karpuz gibi de ortadadır
• pratikte hiçbir gerçekliği kalmamış cümle
• pratikde bahsi geçen sınıf sapına kadar, enderin şekilde vardır. fakat bu rütbelerin ve sınıfların hristiyanlıktakilerden ayrılan bir yönü vardır ki, atlanmamalıdır; islam toplumlarında, dini bilgisi sokakdaki adamdan daha fazla olan ve bu bilgiyi toplum kurallarına entegre eden kişiler ruhban sınıfı haline gelmiş veya mevcut yönetimler tarafından getirlmiştir (en uç noktada; bunlar yönetime gelmiştir). bu sınıf halkı tanrıya ulaştırmaktan çok, yönetim, yönetici, peşinden gidilecek veya sözü dinlenecek adam, kısacası bir otorite eksikliğinden dolayı peydahlanmaştır (dırılmıştır); kadılar, halifeler, şeyhler hatta günümüzün fetty hocaları...
  fakat en cahil en kara carşaflı müslüman dahi işlediği bir günahın tanrı tarafından affedilmesi süreci içine bu kişileri karıştırmaması gerektiğini bilir ve bunu uygular..
  gidip bu kişilerden nasihat alır muska alır vs. fakat muskayı veren şu şu duaları şu zaman oku demesi gerektiğini de bilir. işin tanrıyla olan dua kısmını mutkala ekler, eklemezse inandırıclığının kaybolacağını bilir..
  
  velhasıl islamdaki ruhban sınıfı tanrıyla kula aracı olmaktan çok, işin sadece topluma din yoluyla hakim olma kısmını sağlamıştır, sağlamaktadır
• sınıfsız toplum ütopyasına inanmayı seçerek islamiyette ruhban sınıfı olmadığını iddia etmek. ruhban sınıfının görevinin günah çıkartmak olduğunu sanan insan iddiasıdır.
• islamda alenen olmasa da gizli bir ruhban sinifi vardir. bu siniftaki insanlar her ne kadar "summe hasa, biz ruhban falan degiliz" deseler de hayat tarzlarina bakildiginda ruhbanin allahi olduklari gorulebilir. bunlarin etraflarinda pervane olan insanlar da bu yalana kendilerini inandirip "yok canim, ne ruhbani? islamiyette oyle bir sey yoktur" falan derken, hocaefendilerinin agzindan cikan hic bir lafi iki etmezler, cunku kendileri salaktir, hocaefendi her seyin mutlaka daha dogrusunu bilir^*.
  
  (bkz: fethullah gulen)
  (bkz: necmettin erbakan)
  (bkz: sevki yilmaz)^*
• islamiyette ruhban sınıfının eksikliği hissedilmiş olacak ki, ermişler, dedeler, hocalar, şeyh ve pirlerden geçilmez müslüman halkların tarihleri. türbe ziyaretleri, adak adamak gibi eylemler, müslümanlık öncesi kıpti ve şamanizm gibi dinlerden aktarılmış sayılsa da, bir bakıma insani bir duygu ve bir ihtiyaç olan sığınma arzunun putlaştırdığı kulların ruhban değilse de ruhani bir sınıf oluşturduklarını düşündürür.
• en azindan ülkemizde vardir ve diyanet isleri baskanligindan maas alarak beslenirler.
• boş bir iddia. halife ne? şeyhülislam ne? molla ne? diyanet işleri ne? din işi adı altında istihdam edilen binlerce imam ne?