kalp kırılınca çıkan ses

• ses çıkmaz. zira gerçek manada kırılınca konu kapanır ve tamamen susulur artık. garip bi histir.
• "kalbimin attığını duydun mu ki,
  kırıldığını duyacaksın..."
• sadece bir "ah" çıkar.
  yalnızca.
  dünyanın en uzun, en tiz, en tok, en dokunaklı sesidir o.
  
  o "ah"tan gayrı dil söylemez, göz ağlamaz, kalp yanmaz. çünkü söyleneceklerin, ağlanacakların ve yanılacakların tamamı o "ah"'a giden yolda yaşanıp bitmiştir.
  
  aşk çünkü, "ah" ile başlar, "ah" ile biter.
• acemi yazar yazmıştı bir yerlerde.
  
  "öyle güzel kırdın ki kalbimi
  benden başka kimse duymadı çıkan sesi."
  
  çıt.
• o kadar içtendir ki kimse tarafından duyulmaz o ses.
• kahkaha :( kalbim kırılınca belli etmemeye çalışırım
• hıçkırıktır.
  ağlaya ağlaya sonlanır çünkü.
• çığlık.
  
  çok sessiz bir çığlık hemde. karşı tarafın duymadığı ama senin beyninde dönen çığlıktır.
• çok dinledim ama ses falan duymuyorum.
  sadece kocaman bir kapı görüyorum.
  bir kapı; hevesin, merakın, tutkunun, özlemin, beklentilerin, inancın yüzüne kapanan bir kapı. beni tümüyle dışarıda bırakarak usulca kapanan bir kapı.
  
  sanki görmek için kıtalar arası yolculuk yaptığım bir tapınağa varmışım. içeri girmek için yapıya ait olan cümle kapısının tam önünde duruyorum. kan ter içinde yorgun, nefes nefeseyim. bir adım daha atsam orada, içerdeyim. derken bir görevli önüme set çekiyor: "ziyaret saati çoktan bitti, sizi içeriye alamayız" diyor ve devasa kapıyı yavaşça kapatıyor.
  kalbim içindeki bütün duygularla birlikte kapının diğer tarafında kalıyor, bense dışarıda..
• (bkz: kırdın kalbimi) klibinde görülebilir...