• kavga öncesi rakibine genetik olarak ne kadar tehlikeli bir düşmanla karşılaşmış olduğunu göstererek göz dağı verme eylemidir. bak birader ben arnavutum seni çizerim, veya biz siirt'liyiz buralar bizden sorulur ya da bak ben lazım piskopatım şeklinde yaklaşımlar sergileyen yurdumuzun kavgacı gençleri bizlere ülkemizin ne denli psikopat bir mozaikten oluştuğunu gösterirler adeta.
  • (bkz: this is spartaaaa)
  • lise birdi. ankara söğütözü'ndeki okulumdan çıkmış, otobüsle kızılaya gidiyordum. otobüs körüklü bir icarus'tu ve ben ön yarının önlerine doğru bir yerde saf tutmuştum. çok az yolcu vardı otobüste ve bunların içinde benden başka bir veya iki erkek daha vardı ama onlar arka yarının arkalarındaydılar. kulaklarımda walkmanimin kulaklıkları, walkmanimde muhtemelen iron maiden, deniz dibinde hareketsiz duran bir istiridye kadar huzurluydum ki otobüs acı bir frenle gaaarç diyerek durdu ve ön kapı açıldı. az sonra içeriye bir abi girdi ve şöförle heyecanlı heyecanlı konuşmaya başladı. ben müzik nedeniyle ne dediğini duyamıyordum elbette ama biraz sonra sesin desibeli öyle yükseldi ki müziğimi duyamaz hale geldim ve o anda farkettim ki bir bağırıştır kopmuş ve bağıran sadece otobüse binen abi değil, aynı zamanda şöför abi de bağırıyor. son duruşumuzdan beri az bir yol almıştık ki otobüs yine acı bir frele gaaarç diye durdu ve şöför abi guuurç diye el frenin çekti. ben elbette hemen kulaklıkları çıkartıp, walkmane dolayıp, düzeneği cebe attım ve hemen burnumun dibinde vuku bulmakta olan kavgayı ister istemez seyretmeye koyuldum. otobüse binen abi, "lan sen durağı nasıl geçersin de beni it kibin goşturursun!" diye hiddetlenirken şöför abi de "lan dime lan bikere! o durak galdırılalı yıl oldu. hem sen de el gol yapsaydın vakitlice, dururduk!" diye buna çıkışıyordu. bu arada etrafımdaki hanımlar da huzursuzlanmaya başlamışlar ve dipten dibe bana erkek olmamın getirdiği sorumluluğumu hissettirmeye başlamışlardı. sonra birden olan oldu. otobüse binen abi elini beline attı ve belinden bir tabanca çıkartarak ve "lan biz adanalıyık oğlum!" diyerek silahı söför abiye doğrulttu. o anda görev bilincimle arkadan adanalı terörik abinin kollarına sarıldım ve "aman ağbicim, dur!" diye bağırdım. tabi etraftaki hanımlar çil yavrusu gibi dağıldı ve adanalı terörik abinin omzunun üstünden bana doğrulttuğu deli bakışlar beni kendime getirerek nasıl bir bok yediğimi suratıma tokat gibi çarptı. allahtan en arkadaki hemcins(ler)im de yetişti ve şöför abi de nedendir bilinmez (tırstı sanırım) birden ılımlı bir tavır takındı da adanalı terörik abiyi sakinleştirip, silahını beline sokturup, ikili koltulardan birine, tek başına oturttuk.

    bitti mi? hayır.

    ortalık sakinleştikten sonra otobüs tekrar yoluna koyuldu ve nice yolcular indi, yenileri bindi ve yeni binenleden hiçbiri bir kaç dakika önce vuku bulmuş olan cinayet girişiminden haberdar olmadıkları için içlerinden bazı şanssızlar bir gaflettir bizim adanalı terörik abinin yanına oturma hatasına düştüler. ve farkettim ki bir oturan en fazla üç beş dakika sonra kaçarcasına kalkıp başka bir yere oturuyor; yer yoksa otobüsün uzak bir köşesinde ayakta durmayı tercih ediyor çünkü bizim adanalı terörik abi her yanına oturana olayı anlatıp beynini sikiyor ve son olarak da "biz adanalıyık, kaldıramayık!" diyor. velhasıl kelâm, gel zaman git zaman otobüse, dimdik duran, sert bakışlı, temiz tıraşlı, iyi giyimli, elli altmış yaşlarında bir beyefendi bindi ve tutup bizim adanalı terörik abinin yanına oturdu. adanalı terörik abi hemen aldı sazı eline ve amcanın da beynini sikmeye başladı ama bu amca öncekilerden farklı olarak sabırlıydı. adanalı terörik abiye bakmadan ve yüzündeki sert ifadeyi giderek serleştirerek sadece başıyla onaylıyordu. adanalı terörik abi anlattıkça anlattı ve finalde yine son cümleyi patlattı ama bu sefer bu cümle adanalı terörik abinin ağzında patladı. son diyalog şöyle olmuştu:

    adanalı terörik abi: "...işte böyle beybaba! yani biz adanalıyık, kaldıramayık!"
    beybaba: "anlıyorum!"
    adanalı terörik abi: "anlıyon da ne anlıyon? ne diyom bak, biz diyom adanalıyık diyom. lan biz başkasına benzemeyik! sen mesela beybaba, sen nerelisin?"
    beybaba: "ben türkiyeliyim!!! ben otuzbeş yıl bu şerefli ülkenin şerefli ordusunun şerefli bir subayı oldum!!! ben emekli bir albayım!!!"
    adanalı pısırık abi: "af buyur albayım. bilemedim. zaten benim durağa da geldik. hadin bağa eyvallah."
  • 1990 li yıllarin başında gözümün önünde meydana gelmiş en komik kavga sebebidir zannımca. buyrunuz anlatayım.

    o yıllar basketbol ile yatıp kalkan hadileen oynadığı klübün karadeniz finallerine gitmesine hak kazanmasiyla birlikte kendini trabzon'da bulmuştur. birkac maç oynayan hadileen ve takım arkadaşları final maçınınn stresini atmak için maçtan 4-5 saat önce trabzon da bir parkta dolaşmakta ve temiz hava almaktadırlar. bu arada maçta ne yapacaklarını konuşmaktadırlar bir yandan.

    dolaşırken parkta bir bankta oturup hararetli hararetli tartışmakta olan iki tip dikkatlerini çeker. tartışma biraz sonra birbirlerine dayılanmaya kadar varır. daha sonra adamlardan birisi üzerinden 15 yıl gecmesine rağmen hala kafamda yer eden diyaloğu başlatır.

    -"maçkalilar adamin amina kor" (yazıldığı gibi okuyun.)
    -"oflular adamin amina daha guzel kor!"
    -"la maçkalilar diğrum sağa"
    -"maçkalilar bi skim yapamaz oflilar adami siker atar"

    bu iki girizgahtan sonra sözkonusu adamlar birbirlerine tekme tokat girişmişler, parkın çimenlerinde yuvarlanmaya başlamışlardır. gülelim mi şuradan kendimizi denize mi atalım diye birbirlerine bakan hadileen ve arkadaşları çareyi adamlari ayırmakta bulur.

    final maçının uzatmasında alınan molada kulağıma eğilip "maçkalilar adamin amina kor" diyen arkadaşım sayesinde de gülmekten bomboş bir şutu kaçırdım, şampiyonluk gitti, hala ona da ayrı yanarım.
  • bursa'lıların yapmasının tehlikeli olduğu eylem.
  • - adanalıyık biz, adamın...
    - ben de şurda mastır yaptım, hobilerim arasında badminton oynamak...
    - nerelisin lan sen?
    - available upon request
    - dövmiycem seni, ibret olsun.
  • (bkz: toplu konut çocuğu)

    (bkz: leyla ile mecnun)
  • +kimsin oğlum sen!
    -sen kimsin lan!
    +orman diyarından legolas'ım ben.. kuyutorman'dan bir araba elf yığar ok manyağı yaparım lan seni..
    -bak legolas yesilyaprak mısın yeşilyarak mısın git şuradan. sen git baban gelsin hadi.. ereborluyuz elfin gözüne koruz..
  • bunlarin diger bir alt kolu kavga oncesi mahallesini referans gosteren tiplerdir. biz $u $u mahalleliyiz olm adamin amini dizlerine indiririz gibi aforizmalari mevcuttur. genelde mahallelerindeki karizmalari diger mahalle cocuklariyla kavgalarda i$e yarar. bunlar $uranin cocuklari kacin olm birazdan cingen obasi gibi 100 ki$i geliverirler diyerekten kaci$akoyulurlar.
  • -gurban benim yevmiye neden eskik?
    -onlar sendikalı
    -(bkz: ben de harranliyam)
hesabın var mı? giriş yap