melal burcu

• rûhumda vakitsiz uyandın çiçek,
  akşam öksüz, gece çılgın..ne desem?
  günler bana mâtem, aylar muharrem;
  yarıyor göğsümü çılgın bir elem,
  patlıyor içimde sayısız fişek!
  
  feryâda kurulu sanki zemberek:
  çığlığa sarılmış gibidir annem!
  
  bir dehlize varmış yollarım, gerçek:
  türkülerde gurbet, şarkılarda gam;
  akşam var ömürde hudutsuz akşam;
  uçar gider ufuklara bir merâm,
  ağlar başucumda bir kanlı melek!
  
  gönlüm kerbelâ’ya benzese gerek:
  her yönden esiyor boğucu bir sam!
  
  bir ölüm bilirim sevdâlara denk:
  hem azrâil ağlar.. hem güller ağlar! ..
  yalnızlık dolusu yükselir duvar;
  bu kurak iklimde kol gezer esrar,
  hudutsuz çöl gibi kavrulur yürek!
  
  kimseler duymasın, bilmesinler tek:
  bende kâinâta yeter hüzün var!
  
  zamanla aram yok.. kırılmışım pek!
  kalmış bir kenarda sevgim, hasretim;
  dilimde mısrâlar ne kadar yetim:
  başka türlü olamazdı cinnetim!
  ne kuğu var, ne göl, ne de bir âhenk;
  
  “sûz-i dil faslı”nı geçiyor felek:
  başlıyor ey hüzün sana hicret’im!
  
  yağmur tunalı