• her anlamda dogru bir soz obegi. gecen gun dusunuyordum da, cevremdeki herkes –yani yasitlarim- kolay para kazanma derdine dusmus. piyango cikmazsa ileride bir ev sahibi olmak onlar icin hayal olmus. evlenen arkadaslar da hep ailelerinin birikimiyle kurmus yuvalarini, kendileri ustune bir sey koyamamis. ya kirada oturuyorlar ya da ailelerinin aldigi evlerde.

    su anki nesil icin konusursak; aile gecmiste birikim yaptiysa –tabi siz de hazirdan yemeyip, calismaya devam ederseniz- 1-0 onde baslamaniz mumkun. bu butun zamanlar icin boyle demeyin, bozusuruz. gecmiste ailesinden birikimi olmasa da, kazandigi parayi kullanmasini bilen insanlar calisip bir seyler elde edebiliyordu. cunku amaclari belliydi; cocuklarina guzel bir gelecek saglamak. bunun icin de para biriktiriyorlardi.

    su an kac kisi “ev alirim, ustune yazlik da alirim” diyebiliyor? –mirasyediler degil, diger maasli calisanlara soruyorum- bu da bizim tuketim toplumunun esiri oldugumuz gercegini gosteriyor. para biriktiremiyoruz, butun sebep bu. telefonun son modeli olsun, isimiz icin cok da gerekli olmadigi halde bilgisayarin son modeli olsun, televizyonun en buyugu olsun, hatta olan televizyon calisiyor da simdi herkesin evinde lcd var, ondan olsun; benzin fiyatlari cok pahali ama krediyle de olsa en buyuk motor hacmine sahip arabam da olsun, vergisini, borclarini oderim hobi olur; su ana kadar hic ipad’in yoklugunu hissetmemistim ama ondan da olsun, kiyafete ihtiyacim yok ama %70 indirim var, yine de alayim.

    analarimizin, babalarimizin hic mi hayalleri yokmus da cocuklarini okutup, evlendirecek hatta zamaninda yaptiklari yatirimlari satip kimilerinin de borclarini odeyecek kadar birikim yapmislar. vay be.

    ben mi? babamin evinde oturuyorum, babamin arabasini kullaniyorum (vergi ve benzin ona ait). ama interneti ben oduyorun :p hem okuyom ben yaa!
  • tabi bütün genellemeler yanlıştır ama bu genellikle doğru. mesela müzik, nerede şimdi müzeyyen senar, zeki müren gibi sanatçılar, nerede şimdiki şarkıcılar? sadece müzikte de değil, aşağı yukarı her şeyde geçerli bu cümle.
  • dostluk için doğru ama sevgili için yanlış bir cümle**
  • her yeninin yarattığı hayal kırıklığından sonra sığınılan varsayım.
  • hayatımıza yeni eklenen, üstelik seçtiğimizi ve seçildiğimizi zannederek buluşturulduğumuz üçüncü tekil zamirlerin, gün geçtikçe takiye yüklü tavırlarına tanık olunca akla düşüveren hayıflanma cümlesi.
    "yenilere teslim olmamak, eskileri de teslim etmemek gerekiyor!" demek ister bu gönül fakat beceriksizliğine yenik düştüğü için "hata bende günah bende suç bende!" söylemine yerleştiriyor varlığını.
    unutmamalı: eski dost düşman olmaz, yenilerin arasında da bol miktarda köprüden geçene kadar yanınızda yer alan ve sizi ayı yerine koyan ayıcıklar var.
    (bkz: insanları çeşitli hallerde görmek lazım).
  • 90'lı yıllar bu söz için en ideal olandır.
  • eski sevgililer için geçerli olmayan cümle
  • (bkz: eskiye ragbet olsa bit pazarına nur yağardı)
  • anketten tiksiniyorum moduna gecmeye sebep olabilecek dusunce.
  • tecrubenin onemini on planda tutmaya cali$an bir atasozumsu.
hesabın var mı? giriş yap