normal bir hayat yaşamak

• aksiyondan, garipliklerden, heyecandan uzak yaşamaktır benim için.
  
  uzun zaman "ulan normal bi hayatım olsa keşke, aksiyon aksiyon nereye kadar, yoruldum artık" dedim.
  son bir buçuk yıldır da normal bir hayat yaşıyorum, geçmişten gelen son birkaç problem vardı, peşimi bırakmıyorlardı ve onları da çözdüm.
  bir buçuk yıldır hiçbir aksiyon yok, ekstrem insanlar yok, heyecan yok.
  herkes çok sıradan ve 110 civarında iq sahibi.
  
  bu son bir buçuk yılda ne oldu peki?
  eskisi gibi yaşamadığım için artık enerjimi atamıyorum, öfke patlamalarıyla, psikolojik sorunlarla uğraştım.
  onları da çözdüm ama normallik bana göre değil, bunu öğrendim.
  
  bir buçuk yıl önce başımdaki büyük problem patlak verdi.
  olay beklemediğim derecede büyüdü ve can sıkıcı hale geldi. şimdi film klişesi gibi olacak farkındayım ama dedim ki "son bir iş, sonra her şey bitecek".
  ve bitti gerçekten, her şey bitti.
  artık sadece arada bir kaybolan, nerede olduğu bilinmeyen garip biri oldum, aksiyondan uzak.
  ama sıkılıyorum, çok sıkılıyorum.
  hiçbir şey yapmamak, rehabilite edilmek ölümüm oldu.
  
  tek bir olay bile yok. bir tane bile.
  bugünle beraber "olaysız gün sayısı" 524 oldu sanırım.
  ve artık yoruldum.
• normal nedir tanımlayabilir miyiz?