okudukça ^*

• trt2 nin kitap programı, hala var sanırsam da eski tadı yok...
• sonra oguzhan akay sunardi bir ara. (can kozanoglu'ndan once de cem akas sunuyormus.)
• perihan magden bu programda kapi gicirtisi sesiyle ve pasakli pijamalariyla tiyatro kitaplarini tanitirdi.
• şu anda da turgay kantürk sunuyor.
• trt sansüründen geçmeyi başarmış, genelde etliye sütlüye karışmayan kitapların tanıtıldığı televizyon programı.
• $imdilerde turgay kantürkün sunduğu trt2nin kitap tanıtım programı. fazla spesifik kitapları tanıtmaları mümkün olmadığı için belli bir çizgiyi sittin sene geçemez.
• masanın üzerinde kitaplar dizilidir bu programda. (bkz: kitap programlarinda masaya istiflenen kitaplar)
• (bkz: ağladıkça)
  (bkz: serbest çağrışım)
• dusun, dusun, dusun..
  ilkokulda disarida ip atlayip, top kosturan cocuklardik hepimiz. okul bitse de oynasak diyorduk. gunun en mutlu ani yoktu, bastan sona oyun uzerine kuruldugundan surekli bir mutluluk, bir vurdumduymazlik havasi hakimdi. hatta bu yuzdendir ki bazen ebeveynler sikayet ederler ''cocukken cok daha rahattin sen, simdi sikilgan biri oldun'' diye..
  
  isin asli boyle degildir.
  birbirini kovalayan yillar, genelde birbirinin ayni gibi gorunse de nice farkliliklari iclerinde barindirirlar. ''nalet olsun yine mi'' tarzi yakarislar bir sure sonra geri donup baktigimiza ''ulan o zamanlar ne kadar farkliydik bre''ye donusur. yillar sonra anlam kazanir. iste burada gunler arasinda kopruyu kuran sey, nesne, aksiyon okumaktir.
  
  okudukca birseyler gorur insan. kendini anlar, hayati sorgular, hayatin anlamini sorgular, varligini yoklugunu sorgular. nice bilim dallarini kesfetme sansi yakalar, hatta bazen parcasi haline gelir.
  
  okudukca anliyoruz aslinda okuduklarimizin biz oldugunu. kacimiz bi kitabi okurken ana karakterin yerine olmayi dilememisizdir ki? ya da camus'un veba'sini okurken kac kisi durumun vehametini gunumuz kosullariyla kiyaslamamistir.. hangimiz babalar ve ogullar'i okurken babasini veya nihilizmi dusunmemistir? hangimiz karamazov kardesler'i okurken aile iliskilerini gozden gecirmemistir? gider, gider...
  
  okudukca benligimize daha fazla yakinlasir, hayati daha bir ozumseyerek yasariz.
  daha dogrusu; okudukca yasariz, kendimizi gelistiririz. aksi takdirde ''tanrim, bugun cok sikiliyorum, her gunum ayni'' yakarisi ile gecer yillarimiz.
• ilk sunucusu, hafızam beni yamultmuyorsa, şafak karaman'dır.