okula bisikletle gitmek

• istanbulda yapılmaya kalkıldığında "eğitim yolunda can verdi" şeklinde reha muhtara da çıkabilirsiniz.
• belçika'da çok normal olan bir aktivitedir. seksen yaşındaki teyzelerin bile arkadaşlarıyla beraber günlere bisikletle gittikleri gözönüne alınırsa öğrencilerin ne şekilde koloniler halinde okula bisikletle gittikleri hayal edilebilir. etekle bisiklete nasıl binilir, kışın da bisiklete binilir mi, paçalarımız mahvolmaz mı, kitapları nasıl taşıyacağız, çocukları da taşıyabilir miyiz, bisikletler tek kişilik olmak zorunda mı sorularına; geliştirdikleri zeki icatlarla cevap veren arkadaşlarımızdır bu belçikalılar. bir de memleket dümdüz kardeşim o var... yani komünist bunlar komünist, bunlarda "tren felan" da var zaten...
• okula gidildiginde "almanya mı sandin lan burayi?" gibisinden tepkilerle karsilasilabilir.
• iskandinav ülkeleri'nde, özellikle de finlandiya'da, neredeyse her öğrencinin içinde bulunduğu eylemdir.
• yapmak istediğim şey ama evimle okulum arasındaki 80 kmlik yol buna engel oluyor.
• hollandada yapılmadığı taktirde garipsenebilecek eylem.
• (bkz: okula bisikletle gelen profesor)
• yıldız teknik üniversitesi'ne fulya'dan ya da beşiktaş'tan gidiyorsanız kan ter içinde ve bitkin bir halde derse girmenize neden olacak durum. yolda kazandığınız zamanı türlü şekillerle kaybedebilirsiniz. bisikleti bırakacak adam akıllı bir yer olmadığı için binaların görünmeyen bir bölümünde merdiven korkuluklarına kitlersiniz. hava soğuksa, sağlığınız için, sırıl sıklam olmuş atletinizi değiştirmek için soyunup giyinmeniz, kurulanmanız da epey vakit alır. derse tam başladığında yetişmişseniz ilk 15 dk'dan da bir şey anlamazsınız, vücut kendini toparlamaktadır.
  
  yine de yurdumuzda pek alışılageldik bir durum olmadığından okula spor arabayla gelen birinden daha çok ilgi çekersiniz. yakın arkadaşlarınıza karizma yaparsınız, karşılığında da bisikleti bir tur vermeniz gerekir.
  
  okul girişindeki güvenliklerle girdiğiniz diyaloglar pek keyiflidir. arabalar için yapılmış inip kalkan bariyerleri (adını unuttuğum tantan benzeri mekanik kol) sizin için yarıya kadar kaldırırlar. hem de bunu sizi uzaktan gelirken gördüklerinde yaparlar ki durup vakit kaybetmeyesiniz. bu jest karşılıklı bir mutluluk oluşturur, siz de selamla teşekkür edersiniz ^*.
  
  okul çıkışı ise en keyiflisidir. alt kapıdaki çıkışa doğru giderken salarsınız kendinizi yokuştan aşağı. hemen akabinde conrad'ın yanındaki asfalt yoldan aşağı inmeniz 1,5 dk'nızı alır. beşiktaş'a kadar kalan kısmı kaldırımdan devam etmeyi seçerseniz, kalabalığın arasından arasından makas yapa yapa gitmek en eğlenceli kısmıdır.
  (bkz: bisikletle makas yapmak)
• acaba boğaz köprüsünü bisikletle geçebilir miyiz diye düşündüren eylem
• kampüs içinde yurt hayatı yaşayan kardeşlerimizin yapabileceği birşeydir.