• necrophagist grubunun binbir zorlukla çıkardığı albümün ismi. kasaptırlar, incitirler, acıtırlar.
  • culinary hyperversity gercekten iyi $arki.brodequin ile birlikte bu tarzda tuttugum grublardan.(birde o $arkilardaki ani ini$ çıkı$lar gerçekten beyin tırmalayıcı oluyor.)
  • 1. foul body autopsy
    2. to breathe in a casket
    3. mutilate the stillborn
    4. intestinal incubation
    5. culinary hyperversity
    6. advanced corpse tumor
    7. extreme unction
    8. fermented offal discharge

    tracklistine sahip albümdür. bütün enstrümanlar ve sözler muhammed suiçmez'e aittir. bu da yetmemiş albümü enstrüman kısmını tekrar kaydedip iki de bonus (ilk demodan dismembered self-immolation, pseudopathological vivisection) ekleyip bu sene bir daha piyasaya sürmüştür.
  • epitaph kadar muazzam olmasa da, bu tarzı sevenler için müzikal bir ziyafet.
  • epitaphtan sonra eskisi kadar sık* dinleyemediğim albüm.."bunu dinleyeceğime epitaph dinlerim" dedirtiyo her seferinde..

    edit:hepsi epitaph ilk çıktığındaki coşkuymuş..bu da super en az epitaph kadar..

    edit 2:ne coşkuymuş bee..onset birdir tabii ki ...
  • muhammed suiçmezin allegro moderato solo gitar konçertosuna verilen isimdir. la majör tonundaki bu konçertonun bölümleri kısa aralıklarla çalınır ve genelde parçalar arasındaki tema hemen hemen birbirine benzerlik gösterir. tüm eserlerde göze çarpan nedensellik ve komplike rasyoneli ise bu albümü farkılaştıran öğelerin başında gelmektedir. ayrıca foul body autopsy deki solo gitarlarla birlikte vokallerin yapılabildiği gerçeğini görmek tüm sanatseverler için kuramsal sanat teorisini sorgulatan bir olay olmuştur.
  • dibine kadar sanat eseri olan necrophagist albümü. riffleri chuck schuldiner rifflerini, soloları yngwie malmsteen sololarını andırır. ancak kendine has bir orjinalliği vardır.
  • epitaph albümünden daha "ölümcül" olan necrophagist debut albümü.

    fermented offal discharge her necro fanı için özeldir tabi.

    dahası bu albüm bize "olum bu ne lan, bunu çalarken söylüyo lan hem de türk, koçum benim" sinerjisini yaşatmış, 99-2000 döneminde anlatılmaz bir çıldırma yaşatmıştır.
  • pasif agresif'teki kritiği şuradan okunabilir.
  • distortiona abanilmayan, gitarin temiz calindigi bir album.
    ilk ciktiginda masteringi cok kotuydu, sonra re-master yaptilar ve gercek davulcu kullandilar diye hatirliyorum.
hesabın var mı? giriş yap