• ibranice "güzellik" anlamında olan altıncı sefirot. tifaret olarak da telaffuz edilir.
  • (bkz: jesus)
    (bkz: anahata çakrası)
  • "tifaret, keter'den baktığımızda çocuk, malkut'tan baktığımızda kral; kuvvetin dönüşümü açısından bakıldığında kurban edilmiş tanrıdır. yukarıdan aşağıya inerken adem’i, aşağıdan yukarıya çıkarken isa’yı işaret eder."
  • tifaret yaşam ağacındaki etik üçgeni tamamlar ve hesed ile geburah arasında bir denge oluşturur. tifaret zıtlıkların birliğini temsil eder ve yalın halde olmadıklarını gösterir. hesed oldukça verimli bir büyümenin standartlarını, geburah kendi hatalarını ve kısıtlamalarını, tifaret bu ikisinin uyumunu göstermektedir. hem zalim ve yok edici bir savaşçı hem de merhametli ve yardımsever bir kralın olabileceğini tifaret ile anlarız. yaşam ağacının ortasında bulunan tifaret olumlu ve olumsuz olayları kendi bilincinden deneyim ve güzellik ile yansıtır. bu mikrokozmosun merkezidir. tifaret keter’den daha düşük bir düzeyde yesod ’un ise üzerindedir. tifaret aynı zamanda hod ile netzach arasında bir denge oluşturur. yine hesed ve geburah ile hod ve netzach arasında dengeli bir bağ kurar. tüm bu enerjilerin karışımı saf güzelliktir ancak tek başına bir anlam ifade etmez. asıl güzelliğin denge ile olduğu açıktır. bu sefirah konu ne ile ilgili olursa olsun daha yüksek bir amaç için özveri ve dengeyi ifade eder.
  • "büyük çalışma"ya adanma tifaret küresinin sırrıdır, asıl özü ise bizâtihi adanmada gizlidir. yüksek bilince giden inisiyasyon yolunda bizden daha yüksek bir şey için gönülden sevgi duyabilmemizi sağlar adanma. peki bu adanma ile yükseltilmiş ve beşerî sınırları aşmış sevgi ne yapar? kişinin içinde güçlü bir idealizm uyandırır, varlığına gerçek bir oluş amacı sunar, artık sevdiğine, asıl sevgiliye ulaşmak için yola çıkmaya ve ateşler üzerinde yürümeye hazırdır.

    "rabbin izzetini aynada imiş gibi görerek izzetten izzete aynı suretle değiştiriliyoruz" sırrından koku alır kişi.

    adanma ve sevgi kişinin gönlünden taşınca kişi rabbin kulu olma bilincine erer, tapınma sevgiliye kavuşma aracı olur. gözün görmediği kulağın duymadığı gizemlerin uçurumu ona artık gülistan olur ve çarmıh gizemlerine inisiyasyonu tamamlanır.
  • (bkz: tepheret) güzellik, içsel doğayı temsil eden hayat ağacındaki 6.sefirot. insanın özüdür. güzelliği temsil etmesi boşuna değildir, simetrik olarak hayat ağacının tam ortasında bulunur. “know thyself” sözündeki thyself burasıdır. cennet ve dünya arasındaki köprüdür. yukarıyı aşağıya bağlar.

    diyelim ki 20 yıldır görmediğiniz bir okul arkadaşınız var, onu birden yolda gördünüz. her şeyi değişmiş ama onu yine de tanıdınız. bu ona özgü bir şey'di. bu onun özsel doğasıydı.

    kaynak; an introduction to the cabala, zev ben shimon halevi
hesabın var mı? giriş yap