türk insanının dekorasyon zevksizliği

• sahibinden kom'daki fotoğraflı ev ilanlarına bakmak suretiyle rahatlıkla fark edilebilecek bir hakikat.
• custom dikilmiş kalın kumaş kanepe örtülerinin,
  herşeyin üstüne örtülen dantel örtülerin,
  yapma çiçeklerin,
  kapı arkasına asılan askıların,
  beyaz boyalı demir sandalyelerin, (bu çok yaygın)
  plastik masaörtülerinin, (bu da maalesef)
  cami avizelerinin,
  tavandan başımıza direk verilen florasan ışığının (vesikalık ışığı)
  
  yarasına tuz bastığı zevksizliktir.
• zengin bir ülke olmayışımızdan kaynaklanmadığını rahatlıkla söyleyebilirim zira daha az para harcayarak şık ve rahat çizgilere ulaşmak mümkün. göçebelik kültürünün yerleştirdiği bir beceriksizlik mi acaba?
• eve nefes aldırmamak için tüm gayretin sonuna kadar kullanıldığı bir gelenek. allah muhafaza bir metrekarelik bir boşluk kalır da evimiz eve benzemez diye kıçların pirelendiği bir mizyon ve visyon.
• bol çiçek desenli , koyu renkli halılara bakılarak anlaşılabilecek mevhum.
• (bkz: deveye sormuşlar)
• daha çok şeye sahip olunca ve bunu gösterince, 'daha çok' olduğunu sanma hastalığı kronik olan türk halkının genel karakteristiğidir.
• ya, fason üretim koltuk takımlı, zigon sehpa ve desenli halı dekorasyonlu, ya da o evde hiç kimse yaşamıyormuş hissi veren bembeyaz mobilya ve aksesuarla dekore edilmiş olması hasebiyledir. ikisinin arası, özgün tasarımların olduğu eve rastlamak çok zordur.
  çok azında kütüphane, keten örtüler, ve masif mobilyalar vardır.
  
  ayrıca,
  kimse de milletin gelir durumunu öne sürerek populizm yapmasın, mağazada satılan ürünlerin aynı fiyatına özel tasarım mobilya, koltuk vs yaptırılabiliyor.
  zevk meselesi tabi.
• batı estetiğini benimsemiş insanların ithamıdır.
  ulan çek yat işte ne uzatıyosun.
• yeşil mutfaktır en büyük göstergesi. lüks ev diyorlar, bakıyorsunuz, mutfak osuruk yeşili. hangi sivri zekanın buluşudur, ne iğrenç bi zevktir...