• hayat bazen insanları zor yollara mecbur kılar. doğru kişi ile yanlış mekanlarda olabilirsiniz ya da ruhlarınızın kavuşması bedenlerinizden önce olmuştur belirli zamanlar.

    neyse efendim işte böyledir uzak ilişki. zordur, teknoloji gelişti görüntülü bile konuşuyor olsak da yar yanında olmak gibisinin yanından bile geçemez. aslında görmesek de iki ayrı kabinde günah değil de, benlik çıkartıyor olmayı tercih ederdim. görmesem de bedenini ya da gözlerini bir nefes kadar yakınlıkta olabilmenin verdiği sahiplenmenin doğru orantısında aidiyet duygusu ağır basardı hepsine.

    parlar bir anda, bazen ise üzerine inşa ede ede bir abide olur ilişkiler. dostluklar ve daha derin gönül ilişkiler ikisinin de temelinde sahip olmak güdüsü yatar. bu da konuşan kişilere gereksiz bir sorumluluk ve konuşmaların sanki her an; mesaj, arama, atılan bir fotoğrafa kesin dönüşün kısa zaman içerisinde yapılması zorunluluğunu doğurur. bu kanserli bir düşüncedir ve zamanla metastaz yaparak tüm benliği sarar ve öldürür güzel duyguları.

    ya da başka bir örnekten gidelim. zamanla konuşmak insanı ulaşılır kılacağından karşıdaki bu samimiyetin bir ters etkisi olarak şımarma eylemine başvurur. bu da kişiyi, emek edeni üzer. buna bir önlem almak, zaman yardımcı silahını kullanmak gerekir. siz tepkime başlangıcında bazen saniyeler, bazen de saatler alacak işlerin içinde olan dünyanın ilişkilerde matematiksel verilerin ya da istatistik ilahlarının sözlerine kanmayın denmesi gerekir bu insanlara.

    doğru yolda ve doğru benlik muhafaza yolunda ilerleyin bir es verin bazen çevrenize. özellikle temas edemediğiniz ancak sizde değerli olan kişilere. zaman doğrunun yanında olur çünkü tüm yanlışlar bir doğruya muhtaçtır. (bkz: es vermek)
  • üflemeli ilişkilerde kişiler circular breathing tekniği bilmiyorsa nefes alsınlar diye verilen bir estir aslında. uzaklıkla çok alakası yok.
hesabın var mı? giriş yap