yalnızlıktan keyif almak

• yalnızlık, uyuşturucu almak gibidir
  başta zevk verir, gittikçe gidesin gelir...
  ortasında düşünürsün, birilerine ihtiyacım var diye...
  sonunda ise birinde buhrana girersin diğerinde komaya...
• (bkz: yalnızlık paylasılmaz paylasılırsa anuna korum)
• (bkz: bu yalnizlik benim ilismeyin)
• (bkz: keyif pezevengi)
• kendiyle başbaşa kalmamak için sebebi olmayan, korkuları ve üzüntülerinden kaçmakla değil yüzleşmekle kurtulacağını bilen insanların yaptığı ruh ve beden dinleme sanatı.
• kalabalıklardan bunalıp, kendiyle vakit geçirmek isteyenlerin farkına varabileceği, insanın kendinin farkına varabileceği durum.
• kısa dönem yanlızlıklar keyifli olabilir ancak uzun dönem yanlızlıklar bir tercih değildir kanımca
• üniversite için baba ocağından çıkarsınız, aradan yıllar geçer... siz evden ayrı yaşayan biri olursunuz ve aileniz ziyarete gelir... yorgun argın işten geldiğinizde, tüm gün sizi beklemiş ve iki çift lafınıza muhtaç ebeveyninizi görünce anlarsınız ki yalnızlık sizin keyif aldığınız birşey olmuş bile....
• korkularını düşünmeyi bir kenara bırakabildiği zamanlarda kişioğlunun yapabileceği bir şeydir yalnızlıktan keyif almak. bunu sürekli kılmaksa bir hayli zordur,çünkü korkular ancak ertelelenebilir,unutulmaz tamamen. yalnız doğup yalnız öldüğümüz gibi kocaman bir hakikati bilsek de,hayatı yaşanabilir kılanın başkalarıyla kurulan beraberlikler olduğunu düşünürüz. ama o beraberliklerde de sık sık,yalnızlığımıza dönmeyi arzular,bu arzularımızı karşılayabildiğimiz manevra alanları bulduğumuzda huzurla dolarız.huzurumuzun nedeniyse çok basittir esasında:hem hayatımızda biri(ler)inin olduğuna,onun bizi bırakmayacağına güveniriz hem de hayatımızda biri(leri) olduğu halde yalnız kalabildiğimizi görmekten keyif duyarız.ne vakit,o kişiyi kaybetmenin eşiğine yaklaşırız;o vakit korkularımız depreşir yeniden. her daim yalnız kalacağımızın telaşı yerleşir içimize birden. ve güzel günlerde yalnız kalabileceği fırsatları arayan kişioğlu,gerçeklerin ağırlığında paralize olur aniden.
  
  mesele hayatın bütünüyle yalnız geçtiğini;ama bazen talihin gülen yüzünün etkisiyle karşımıza birilerinin çıktığını makul bir seviyede karşılamaktır. yalnızlığımızı bize unutturabilenlerin olduğunu sanmak aymazlıktır. kendisiyle baş edebilmek kişinin asıl görevidir. hayatı yoluna yordamına sokmak, kimselerin değil kişinin kendi elindedir.
• durumu özetleyen bir özdemir asaf şiiri
  "yalnız
  hem kaptanı
  hem de tek yolcusudur
  batmakta olan gemisinin...
  onun için
  ne sonuncu ayrılabilir
  gemisinden
  ne de ilkin.."