• alice okuyorum, hangi sınıfa ait çözemedim
  • ben yapıyorum. pıtırcık, küçük vampir (sadece 1 kitap eksik) hepsi var. insanın içindeki çocuğun öldürülmemesi gerektiğini düşünüyorum
  • resimli çocuk kitaplarına ilgim ve sevgim yaştan bağımsız hep vardı sanırım. hali hazırda başlığın altında ilk entry'de de adım geçmişken çok sevdiklerimi, zaman zaman başucumda misafir ettiklerimi, hediye etmeyi, önermeyi sevdiklerimi buraya da not düşeyim. ancak benim yazacaklarım 'resimli çocuk kitabı' kategorisine giriyor daha çok; yoksa pıtırcık, küçük vampir, dört kafadarlar ya da cadılar okulu gibi canım ciğerim serileri, roald dahl kitaplarını filan es geçiyorum sanılmasın.

    * ingrid chabert - kuşa dönüştüğüm gün

    * mac barnett - jon klassen - kurt, ördek ve fare

    * marianna coppo - petra

    * jordan scott - nehir gibi konuşurum

    * eva eland - mutluluğun başladığı yer

    * suzie lee'nin sessiz kitapları 'dalga' ve 'gölge'

    * kristin roskifte - herkesin öyküsü

    * philip c. stead - bekçi amos'un hastalandığı gün

    * en en en sevdiğim kitaplardan biri: anne llenas - boşluk

    * alexandra pichard - kedim nereye kayboldu

    * leo lionni - 'pezzettino' ve 'frederick'

    * germano zullo & albertine - incelikli şeyler

    * oliver jeffers'ın tüm kitapları, ama özellikle 'uçtu uçamadı' ve 'kayboldu bulundu'

    * gökçe gökçeer - bana öyle bakma

    * germano zullo & albertine - küçüğüm

    * emile bravo - balık tutma dersi

    * ayşe pınar köprücü - bir sonbahar öyküsü

    aklıma geldikçe, okudukça eklemeler de yaparım buraya. <3
  • ara ara yapıyorum. yeni çocuk kitaplarının bazıları çok güzel. eskiden ağırlıklı olarak çok didaktik kitaplar oluyordu çocuk kitapları. okuma zevkinin içine eden bir şey! yetişkinler sürekli kendilerine bir şey dikte eden, mesaj veren kitapları berbat buluyorlar ve kaçıyorlar, ama nedense çocukların bunları okuyup sevmesini bekliyorlar. bir çocuğun da kendine ait bir okuma zevki olabileceğini hiç düşünemiyorlar. hele çocukların keyif için kitap okumasını neredeyse asla istemiyorlar, illa bir şey “öğretmeli”, “mesaj vermeli” kitapları seviyorlar, öyle incesinden hissettireni de değil, kaba kaba hatlarla, kör gözüm parmağına. (bu entry'yi okuyan çocuk sahibi bireyler varsa lütfen çocuklarınıza aldığınız kitapları gidip bu gözle bir okuyun. eğer hepsi ders veren, mesaj kaygılı kitaplarsa lütfen bu tutumunuzu gözden geçirin, yazıktır o çocuklara.)

    neyse ki bu düşünce kalıbının dışına çıkabilenler de belirmeye başladı. kör gözüm parmağına mesaj dolu aptal saptal hikayeler yerine tatlı hikayeler anlatan, okuma keyfi içeren, çizimleri güzel kitaplar çarpıyor bazen gözüme. alıp, çizimleri varsa onları da bolca inceleyerek okuyorum. pamuk gibi oluyor insan, tavsiye ederim.

    kitapları da sonra kimin o yaşlarda çocuğu, yeğeni varsa hediye ediyorum. win-win.
  • doğaldır. öğretmenlerin çocuklara kitap önermeden önce çocuk kitaplarini bir gözden geçirmesi gerek mesela ayrıca ailelerin de, örneğin ömer seyfettin her çocuğun eline tutusturulur genelde ama her kitabi cocuklara uygun değil.

    bazı 'cocuk kitabi' adi altında yetişkinlere uygun güzel kitaplar da var bu arada. bazi yetişkin kitaplarından daha çok sey öğretiyor.
  • ebeveyn olmanın en güzel yanlarından biri. bir diğeri de yetişkin olup doya doya oyuncak oynamak. çizgi film animasyon falan saymıyorum, onları izlemeyi zaten hiç bırakmamıştım. ama oyuncak oynamayı çok özlemişim beee.

    edit: ayrıca çocuk kitapları ben çocukken bu kadar güzel değildi sanki. inanılmaz güzel kitaplar var hem çizimleri hem de içeriğiyle. tabii yaş sebebiyle şu anda okul öncesi kitaplarla haşır neşiriz. gerçekten içinde kaybolmak istiyorum bazılarının. günün en güzel saati yatmadan önce oğlumun yatağına uzanıp istediğimiz kadar kitap okumak. ben çocukken kitap okusunlar diye ağlayıp dayak yemiştim. ahdım var, uykusuzluktan bayılayazsam da o kitap okunacak.

    edit2: sözlükteki çocuk kitapları başlığını da takibe alırsanız çok güzel öneriler bulabilirsiniz.
  • boşluk

    olağanüstü bi kitap.
  • sanırım 2. veya 3. sınıfa kadar babam bana her gece kitap okurdu. bir yerden sonra çıldırıp kitap okumak zor gelince kasede ses kaydı yapmıştı* o zamandan beridir çocuk kitaplarını hep sevmişimdir. ebeveyn olma fikri bana çok uzak olsa da ara ara listeme beğendiğim kitapları eklerim. kitaplığımda olanları beğeni sırama göre sizlerle de paylaşayım:

    resimliler

    boşluk - anne llenas

    misafir - antje damm

    su prensesi -susan verde

    başka bir anne - sandra albukrek sebban & leyla navaro

    tuhaf bir gün - rebecca cobb

    resimsizler(biraz daha büyük yaşa hitap edenler)

    rose - colas gutman

    kiralık canavar - andreas steinhöfel

    hayalperest çocuk - görkem kantar arsoy

    ve samed behrengi kitapları

    listeme ekleyip almayı düşündüklerime gelecek olursam:

    ö. t. e. k. i. - pedro manas

    bunun adı findel - andrew clements

    bir dakika - somin ahn

    kayıp şeyler ülkesinde - ege erim

    zafer kimin? - david mckee

    başımızda kuşlar - sandra gobet

    uçan kaya - duygu dalgakıran

    konuşmak yok! - andrew clements

    bunlar dışında instagram üzerinden takip ettiğim çocuk kitapları hesaplarını paylaşayım:

    balonlu sakız ağacı : her ay 2 kitap belirleniyor ve ay sonunda bir kişi önderliğinde bütün takipçilerle kitap analizi yapılıyor.

    cestanouss : harika bir arşivi var.

    gamze özdemir : hem çocuk kitabı yazarı hem çevirmeni hem de toplayıcısı.
  • canımın çok çok sıkkın olduğu anlarda (bkz: küçük prens)'i okuyorum. tam anlamıyla bir terapi benim için.
  • (bkz: momo)
hesabın var mı? giriş yap