cin

• cin öbür dünyanın bu dünyaya aşık askeri, melek bu dünyanın kepengini kapatıp öbür dünyaya atlamaya hayalli memuru. biri çok gerçekçi, öbürü pek idealist, hatta doğrudan idea.
  
  orta asya dönemi türk inancında en korkulan üç cin çar, çur ve çor'muş. ayrıca (bkz: çarçur etmek). hacivat karagöz neden öldürüldü'de ayşen gruda kam ana olup, orada cinleri cenni diyerek çağırıyordu. bazısı in cin yerine ins ve cins der bir de.
  
  nişanyan'a göre ifritin kökeni bir tür zararlı cin anlamındaki arapça ifrit sözcüğü. ifrit orta farsça afrita "yaratık, mahluk" sözcüğünden geliyor olabilirmiş. ingilizce kaynaklarda afarit çoğulu, ingilizcesi afrit, fransızcası belki afrite olsa gerek. şive sözlüğünde yelin cin anlamından söz ediliyor, ben hiç duymadım, olanaksız değil.
  
  ben cin. can. kahvaltıda boynundayım^*, ama pek ağır değilim, ferah ol.
  
  "değirmen verendir, döner bildirmez.
  köpek keramet sahibi, ürer^* bildirmez.
  karı kocaya düşman, güler bildirmez." fethiye atasözü
  [aynısının pozantı türevi:
  "değirmen cin ocağı, döner bildirmez
  it keramet sahibi, ürer bildirmez
  avrat baş düşmandır, güler bildirmez"]
  
  moebius tiradında denesiymiş: "biz^* bulduğumuz her şeyi dünyaya teslim edemeyiz." benim anladığım, insan yaratısı "şişedeki cin" kavramı bu.
  
  gölgesiz demek sorumsuz sorumluluksuz, egosuz, ağırlıksız olmak mı demek acaba? gölgesiz olmak hayalet bir yana şeytani yaratık sıfatlarından mı? araştırmam, azıcık daha kavramam gerekiyor. bu yazılama bulma değil, sorma sızması. gölgesizlik belki şeytani diye korkutucu ama bir yandan da kıskanmalık, imrenmelik. belki görünmez adam olmak gölgesizliğe yakın, ona özdeş olmayan bir durum. görünmezlik de sorumsuzluk arzusu hissettiriyor. ego, insan olmak, bir ağırlığa, bir görev ile ütopyaya sahip olmak, gölgesi yani bilinçdışı denen tanıması veya evcilleştirmesi gereken bir karanlık yanı olmak, fiziksel yaşamın kısıtlarına tabi olmak demek. gölgesiz olan insan gibi ağır, yüklü değil, hafif, belki dumansı ve yarı saydam. cin görenlerin sık deneyimlediği (bildirdiği) gibi ellerinin ayaklarının ters olması, gene kısıtlamadan bağışık olmaları, insani şablonlara uymamaları, başka yasa veya yasasızlıklara uymalarının sonucu. (bkz: gölgesiz/@ibisile)
  
  "- nedir^* öyleyse?
  - demin dedim ya, ikisi ortası, ölümlü ile ölümsüz arası bir şey.
  - evet ama ne?
  - büyük bir cin^* sokrates, çünkü cin dediğimiz tanrı ile insan arası bir varlıktır." eflatun - symposion (diyaloğun öteki tarafı diotima)
  
  [cin korkunç bir sesle bağırır: "cezamı çektim ve intikamım alınacak! ben yüce ve güçlü merkür ciniyim ve sen şimdi ödüllendirileceksin. her kim beni serbest bırakırsa onu boğazlamalıyım". bunun üzerine çocuk korkar ve hemen bir hile düşünerek cine şöyle der: "önce senin şişeye kapatılan o cin^* olup olmadığından emin olmalıyım". bunu kanıtlamak isteyen cin şişeye geri döner. (...) bu kez cin eğer kendisini serbest bırakırsa çocuğa onu cömertçe ödüllendireceğini söyler. (...) aslında şişedeki cin diğer çoğu masaldaki şeytan gibi davranır: adi metali altına dönüştürerek servet bahşeder ve tıpkı şeytan gibi o da kandırılır. (...) simyanın altın çağı xvi. yüzyıl ve xvii. yüzyılın ilk yarısıdır. o çağda gerçekten bir fırtına kuşu, iblislerin hapis olarak hissetmiş olacakları ruhani bir kaptan kaçmıştır. söylediğim gibi bütün simyacılar merkür'ün kaçmasına izin verilmesine karşıydılar. onu dönüştürebilmeleri için şişede tutmaları gerekiyordu.] carl gustav jung - aspects of the masculine
  
  (ilk giri tarihi: 3.6.2014)
  
  (bkz: şeytan/@ibisile)
  (bkz: ins), cins/@ibisile
  (bkz: ecinni), ecinniler, cinler/@ibisile, cinni/@ibisile, cinli
  (bkz: cinlenmek/@ibisile), cin tutmak
  (bkz: cin gibi)
  (bkz: şişe cini)
  (bkz: cin hikayeleri)
  (bkz: cini civrişmek)
  (bkz: cinleri civirdemek)
  (bkz: cinleri tepesinde olmak)
  (bkz: ardıç rakısı), juniper, genever
  (bkz: çor/@ibisile), çor çocuk
  (bkz: hüddam)
  (bkz: ifrit)
  (bkz: azıktı)
  (bkz: goblin)
  (bkz: hermes/@ibisile)
  (bkz: küdam/@ibisile), elektron/@ibisile
  (bkz: ölüme yakın deneyim/@ibisile)