• ferizler başından atlayamadım aman aman
    döküldü cephanelerim toplayamadım
    ahbab düşman oldu haklayamadım aman aman
    amanında amanın efeler soldurman beni
    güzel de cemilemin yoluna öldürmen beni

    mahkeme önünden eğildim geçtim
    sol yanımdan kurşun yedim bayıldım düştüm
    ahbab düşman oldu ben buna şaştım aman aman
    amanında amanın efeler soldurman beni
    bir hiç uğruna da efem öldürmen beni

    bergama-izmir yöresinden anonim bir türkü.
  • tolga çandar'ın yanlış ismi kullanması sonucu (olasıdır ki, muğla'daki gerizler ile karıştırmıştır) pek çok kişinin "gerizler başı" biçiminde öğrenip söylediği türkü.

    bergama'nın ferizler köyü'nde geçmiş bir olayı anlatır. hasan çakı efe'den, durmuş yazıcıoğlu tarafından derlenerek trt repertuarına kazandırılmıştır.
  • annemin köyünün türküsüdür. türkünün ismi, hikayesi, bahsi geçen kişinin sevdiğinin adı, hatta zeybek mi çeşni mi olduğu bile sürekli ve gereksiz şekilde tartışılır. ferizler'deki insanlar bile farklı farklı şeyler anlatır bu türkü hakkında. ananemden duyduğum ve mantıklı bulduğum öykü ise şöyledir:

    bu türküde anlatılan kişi; bilinenin aksine bir efe değil efe çırağı olan, çocuk sayılabilecek yaşta bir gızandır. arazide cephanesi bitmiş ve düşman tarafından sıkıştırılmış bir efe çetesine cephane götürüp istihbarat iletmesi gereken bir gızan, hem yolda cephaneleri düşürmüş hem de çeteye ulaşamamıştır, bu sebeple efeler hayatını kaybetmiştir. gızan, daha sonra bergama'ya bitap düşmüş olarak döner ama hakkında bazı şüpheler vardır, bazı efeler ve halk tarafından ihanetle suçlanır. kendisini öldürmek isteyen efelere hayatını bağışlamaları için yalvarır. sonra mahkemede yargılanmasına karar verilir. halk tepkilidir, linç girişimleri olmuştur, mahkemeye götürülürken bu hengamede sorgulanamadan vurulur ve hayatını kaybeder. daha sonra suçsuz olduğu ortaya çıkınca bu acıklı hikayesi, güzel bir türküye dönüşür.
hesabın var mı? giriş yap