gözyaşları ve azizler

• (bkz: lacrimi şi sfinti)
• (bkz: des larmes et des saints)
• cioran tarafından kaleme alınan ve (bkz: jaguar kitap) tarafından basılan kitap.
  
  arka kapak;
  
  cioran, bir inanç krizinin sonucu olan gözyaşları ve azizler'de, insanın derinliklerine, hatta uçurumlarına iniyor ve kendi deyimiyle gözyaşlarının kaynağını araştırıyor. orada azizler ve azizelerle birlikte bach'ı, mozart'ı, van gogh'u, dostoyevski'yi, rilke'yi, mevlâna'yı ve şems'i buluyor. sonra acının, ölümün, yalnızlığın, şüphenin ve umutsuzluğun doruklarına ulaşıyor yeniden. belki de bu yüzden, tüm çelişkileri ve aşırılıklarıyla "cioran'ın en çok cioran olduğu kitap" olarak tanımlanıyor gözyaşları ve azizler.
  
  "ben hiç ağlamadım çünkü gözyaşlarım düşüncelere dönüştü. ve düşünceler gözyaşları kadar acı vermez mi," diye soran cioran'ın gözyaşları ve azizler'ini ismail yerguz'un çevirisi ve cioran'ın yarım asır sonra "acımasızca budadığı" kısımlardan oluşan bir seçki ile birlikte sunuyoruz.
• “rilke'nin şiirindeki 'üstümdeki bu gökle yaşayamıyorum artık' diyerek ağlayan kör kadına ne söyleyebiliriz?
  biz de ayaklarımızın altındaki bu yeryüzüyle artık yaşayamadığımızı söyleseydik, bu onu rahatlatır mıydı?”
  
  (bkz: emil michel cioran)
• "öyle varlıklar vardır ki, tanrı’nın bunlarla masumiyetini yitirmeden ilgilenmesi mümkün değildir."
• hayat değil, ölüm bir rüyadır. acı, kendisini haklı çıkarabilmek için bu ikisini icat etmiştir. ancak insan, gerçekdışı ile yanılsama arasında kalmıştır.
  •
  hayat, daha başka bir şey eklememizi imkânsız kılacak kadar ölesiye doludur ölümle.
  •
  bilincimizin derinliklerinde cennet inleyip sızlanır ve anılar gözyaşı döker. bu feryatta gözyaşlarının metafizik anlamlarını seçebilir ve yaşamın bir pişmanlık olarak açılımını algılayabiliriz.
  •
  ölüm hakkında çok fazla düşünmeye başladığınızda, onun koca bir yalan olup olmayabileceğini de merak etmeye başlarsınız. ölümün üzerine yükselince, hakikatler hayaller olarak görünür aşağılarda bir yerde.
  •
  içinde ölecek hiçbir şeyi kalmamış insana tanrı acısın!
  
  e. m. cioran
  gözyaşları ve azizler
• “yalnızlıklar ve yalnızlıklar içinde işkencelerle geçen gecelerimi düşündüğümde çekip gitmek, bildiğim yerleri terk etmek istiyorum. ama nereye gideceğim? bizim dışımızda ruhun uçurumlarından kesinlikle farksız uçurumlar var.”