• sozluk yazarlarindan birine divx cdsi veririm lakin icqdan mesaj atar "abi bunun codeci yok galba çalışmıyor" .. bütün interneti ararım ama bulamam...

    çok basit görünsede süperler ötesi derecede canımı sıkmış bir kabus. (hatta 1 saat oluyor göreli)
  • hasta insan genelde kabus dozunda britney spears olduğunu görür. hastalıktır, geçer..
  • sureyya ayhan ko$uyo ko$uyo ama ikinci oluyo.. butun stad turklerle dalga geciyo, ben de emrah edasiyla yuzumu buru$turuyorum "bu yaniniza kalmayacak orospu cocuklari" diyorum.. $imdi bile bi kotu oldum be.
  • etraftaki eşyaların uçlarının sağa sola, vıcık vıcık hareket ettiğini sanmak, kitaplığın tam ortasında henüz oluşmamış gri ve ağa takılmış bir kelebeğin saniyede 500 kanat çırptığını görmek ve hiçbir yere hareket edememek.
  • kucukken pesimden clementine'i de kovalayan atesler gelirdi. ah trt ah, beni ne hale getirdin.
  • gusel yurdumun devlet hastanelerinden birine dustugunu gormek
  • nedense sadece yüksek ateşten yataklara düştüğüm vakitler hep gördüğüm kabuslardır. evdeyimdir, dışardayımdır, veyahut başka bir mekanda ama değişmeyen bir şey etraftaki nesnelerin boyutu sürekli değişmektedir. küçülünce etraftakiler, yok oluyor gibi hissederdim kendimi. büyünce de hepsi üstüme gelir ve ben onları ittirdikçe onlardan parçalar dökülür ama yine de büyümeye devam ederlerdi. ilginç veya anlamsız ama çok gördüm bu aynı rüyaları, bir başka soru ise artık göremiyorum...
  • insanın ölene kadar unutamayacağı kabuslardır bunlar.(denedim gördüm,öeln yok ama bunca yıl unutmadıysa artık unutmaz herhalde.)
    babam 4-5 yaşlarındayken bursa'da büyük kapalıçarşı yangını çıkmış ve babam oldukça etkilenmiş bu durumdan olacak ki şunları yaşamış:
    olayın olduğu günlerde üşütmüş ve yüksek ateşle yatıyormuş,e yatarken arada uyur insan tabii,bu kabusu görmüş.kendisi kapalıçarşı civarında dolaşıyormuş etraf cehennem gibi alevler çıkıyormuş millet su atıyor bağrışlar çığlıklar falan,birileri parmakla babamı gösterip "bu çocuk!bu çocuk çıkardı yangını!!" diye polislere ihbar ediyormuş o da koşarak kaçmaya başlıyor tabii "hiiii hii hiiiiii....!!" naralarıyla uyanana kadar yusufun eyvahın haddi hesabı yok.
    yazık minicik çocuk yorgun argın uyanıyor,hapşuu öhöler arasında evinde hasta yattığını idrak etmesi biraz zaman alıyor ama rahatlıyor sonucunda.ateş çok kötü şey.evet evet.50 küsur yaşında hala o akşam görmüş gibi anlatılacak kabuslar gördürür adama.
  • duvarlar,tavan üzerinize gelir;odanız birden tabut olur,
    nefes alacak boşluk kalmaz,herbir zerre katlanır büyür.
    bu sıkıntıyla ruh bedenden çıkmak üzeredir;
    derken ansızın herşey sizden uzaklaşmaya başlar,
    mekan ferahlar,herşey açılır.
    okyanusun ortasında sımsıkı sarıldığınız tahta ve siz;bitkin.
    bu kez herşeyin uzağında olmak korkutur.
    böylesine muazzam terkedilmeye misilleme;ruh yine yeltenir bedenden kopmaya,
    tüm sesler echo,tüm renkler flu,
    ne uyuyabilirsin;ne uyanabilir..
  • 40 dereceye yakin bir atesle (aynen oyle bildigin yedigin 40*) yatilan bir gecede, agri kesiciyi "bi boka yaramiyo lan bu!" diyerek yuksek dozajda almak, hemen akabinde sag tarafa donunce bilgisayar ekraninda acik olan winamp'i gormek, sola donunce "hadi bagla kemerini, ucak kalkiyo." diyen lise arkadasini gormek, hemen akabinde sadece "abi?" diyebilmek.
    (bkz: tribute to geronimo)
hesabın var mı? giriş yap