huthut

• renkli cıvılcıvıl düşünceleri ve duyguları konusurken birbirine karışan tatlı insan.ekşiye de hoşgelmiş.
• anlatırken cıvıl cıvıl demeden geçemeyeceğiniz kişilik. kafasının içinde dünyalar döner durur. kitap kurdu niteliğinde bir insan olmasının yanında samimiyet sahibidir de. yüce insan, ender kişilik diyeyim ben kendisine..
• satir aralarinda tesadufen rastlastigim ve gunesli guzel gunlerde havalanacak yusufcuklara inandigini umdugum yazar. guzel yazan yazar.
• gorulmese ozlenirdi, simdi bi de okunmasa ozleniyor. hayatimiza fena girdi bak bu kiz, postmodern cumlelerine siginip da masum numarasi yapmasin bana. basbayagi bagimlilik bu yaptigi.
  
  (bkz: ozlemekmis oysa sevmek)
• kapının önünde kumdan kale yapmaya çalışan çocuk.
  habersizce yanına geldiğinizde çok sevinip el çırpmıyor o yüzden. hep tedirgin. kalesini bozacağız diye korkuyor.
  annesinin içerden seslenme ihtimali de cabası. ne zaman bir araba sertçe fren yapsa, balon patlatsa bir çocuk, en çok o korkuyor.
  yanındayken bir gitse dediğim, uzaktayken haberini beklediğim biri bu. aşk diyor arada, yok kedilerin günlüğü diyor. kardeşim sus diyorum, rüzgar esecek birazdan, boşa gidecek kelimelerin.
  işte bu kadar da kalpsiz. kaleleri o kadar da umursamaması gerektiğini biliyor.
  gideyim de gör. beni bu kadar yormak neymiş.
• bir tür sözlük kuşu.
• bazi altin entry'lere imza atmis yazar, kendisini takipteyim.
• istanbul'a gitme sebeplerimde bazen huthut etkin rol oynuyor diye düşünüyordum. ama değil.
  kendisi, istanbul'a gelmemin her daim ilk üç sebebinden biridir. bazen bir anne gibi kızarım ona, bazen bir çocuk gibi darılırım, bazen bir dost gibi konuşurum, bazen bir dost gibi susarım.
  
  ama istanbul'a ya onu görmek, ya da onu görmemek için gelirim. her halükarda sebep kendisi.
  allah başımızdan eksik etmesin. temelli başımıza çıktı çünkü.
• boyle insanin aglarken hickirma aninda cikardigi ses de "hut hut" gibi oluyor. basligina sadece bunu yazacagim diye endiselenip "vay be... yıllarca arkadaşlık et, sonra başlığına yaza yaza, ağlarken çıkan ses gibi yazsın gelip" diye hayiflanan arkadas da olabilir tabii ^*. bu aglarken cikan sese benzemesinin baska bir sebebi de surekli sozkonusu yazara hayatim, kizlar, kizlar ve hayatim hakkinda sikayetlerde bulunup sizlanmamdan da olabilir; kendisi yine gecmisimdeki bir travmaya da baglayabilir bunu. bu sizlanmalarima dayanmasi acisindan, kendisini tanimlarken herhalde sabrini tanimin disinda birakmak biraz haksizlik olurdu.
• (bkz: hüthüt)