komünist olmaktan vazgeçilen an
-
ailenin zorla vakıf üniversitesine yolladığı andır. ne komünizm kaldı ne ernesto. üç kuruş kayıt parasına sattık davayı. komünizmin hiçine, davanın piçine kaldık.
-
hayatın gerçekleri kaydırak gibidir. komünizmden sosyal demokrasiye doğru sakince bir kayış. kimisi tam çark edip cemaatçi oluyor da neyse konumuz onlar değil.
-
yetişkinliğe geçiş anıdır.
-
entryi acanın mantıgına gore deniz gezmiş de hicbir zaman davanın yoluna gidememistir, 68 kusagının simge ismi deniz haydarpasa lisesinden atılıp bilir kolejinde bitirmistir liseyi.
thko'nun hüseyin ile birlikte onderligini yapan sinan cemgil de zengin , gayet maddi durumu yerinde biriydi. boyle mantık mı olur amk -
ip de geçirsen boyunlarımıza, ya da bir kurşun alınlarımıza, asla soyunmayız inancımızdan.
(bkz: direnişçilerin cevabı) -
insan olmayı bırakmayın da..
-
insanların "sahip olma" duygusunun çok yüksek olduğunun anlaşıldığı an.
“communism doesn't work because people like to own stuff.” -
utopya oldugu farkedildigi bir andir. bir de calisan ile calismayan nasil bir olur lan manyaklar?
-
hayatın motivasyonunun mücadele etmek olduğunun anlaşıldığı andır.
mücadele etme ihtiyacı olmayan kuşlar uçmayı bile unutur.
(bkz: gerek yok diye uçmayı unutan kuş türü)
darısı özgür irade ve bilinç gibi insanlara gerçekte sahip olmadıkları anlamlar yükleyen liberalizm ve hümanizm gibi inançların başına.
kendinize sadece aklı ve bilimi rehber alın arkadaşlar. -
kapitalizmin kolesi oldugunun anlasildigi andir.
calisma hayatidir.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap