le sang d'un poete

• rüyadan çıkma görüntülere sahip,kamondo merdivenleri'ni andırır merdivenli sokak atmosferiyle büyüleyen jean cocteau kolajı.
• ilk kan yontusu. eline söz geçiremeyen bir adam, sesi susturmak üzere dudaklarına götürdüğünde mutlak işteş bir fiili yakalamış, bir başına öpüşmüş olur mu? bu kendisinden hislenme, susturma gerilimi nereye kadar çekilir? beden, başka, hareket, içses, dışses, yansıtmalı özdeşim, başkayı icat, idrak, rötuş, ispilandit otelde bir akşam. oda var oda var tabii. "bana ses ettiler" tadına dinamit bir karkas da geziniyor etrafta. "ben kendim bizzat şairim"den önce kar kası yapmak üzere. yerler de kayıyor, aman şiirselliğe düşme.
  
  (ufak bir hatırlatma: rastlantıya yer bırakmazcasına ele zarar bir film.)
• criterion serisinden çıkan dvd'nin içerisinde cocteau'nun kendi yorumu var film hakkında. ama en sonunda şöyle diyor:
  "benim ne dediğimin önemi yok, bu filmi kendiniz yorumlayın".
• (bkz: orphic trilogy)
• genelde bunuel ve dali ortak yapımı un chien andalou ile birlikte adı anılan, kıyaslanan fakat bunuel'in çektiğinin salt dali'nin rüyalarından oluşmasına rağmen şairinin kanının ise psikanalize, freud'a dayalı bir alt metinin olması nedeniyle zannımca bir adım önde olması gereken cocteau'nun filmidir. film fallusla başlar, fallusun yıkılışıyla sona erer. aynalama, anne, simbiyotik bağ çok özel bir tezahürle izleyiciye sunulur. seyirci hem ben ne izliyorum derken keyif almış hem de film bittiğinde tekrar başlata çoktan basmıştır.^*
• --- spoiler ---
  
  ölümsüzlüğün öldürücü sıkıntısı
  --- spoiler ---