niccolo

• altıncı nesil yeni yazar,çok eski dost.
• koca kafalı, koca düşünceli, koca omuzlu, koca yürekli, koca duygulu, kocaman adam. 9 yaşından beri tanıdığım neterrorist ^* ile çocukluğumun en güzel anılarını yaşadığım yeri doldurulamaz insan. küçükken koca kafalı gözükürdü; büyüdü fucker oldu. cm manyaklığında sınır tanımayan, bilgisayar oyunları ile en çok güldüğüm iki insandan biri^*. duygularımı paylaştığım, duygularını dinlediğim dost, bir tanecik, kocamancık entel ve kaliteli insan.
• maketbicaa'nın kardeşi. eski dost, spinky ile birlikte 3 kişi takılırdık bir ara ..
  (bkz: nerde o eski günler)
• herşeyim
• dazu
• yapı olarak sadece omuzdan olustugu izlenimini yaratan ancak süper eglenceli ve ısındıktan sonra esprileri ile bir muddet sonra yarıp bı kenara atan, cimbomun birkac sampiyonlar ligi macını birlikte seyrettiğim dunyalar tatlısı insan
• kendisiyle boğaziçi üniversitesinde bir mezar uğruna kaybolmuşluğumuz var.ayrıca beş yıldır kedi maması borcum var.aslında ona olan borçlarım hiç bir zaman ödenmez.kötü gün dostudur.
  paylaşmaktır önemli olan.paylaşmak ve kopmamak lise yılları sana erince.biz başardık.
• hayatımın ışığı, canımın içi, biricik kardeş, severeken öldürmeye çalışan can yakmacı politika kişisi, çok özlenen iri insan. (zira şu sıralar garbın afakını sarmaktadır kendileri)
  yıllar yıllar önceydi,ben minik bir insandım.kendi kendime atlar, zıplar, oynarken hayatımın en şahane haberini aldım. bir kardeşim olacaktı. kocaman evimizde minicik bir bebek...sabırsızlıkla bekledim o'nu, çabucak gelsin istedim. ve bir mart sabahı beklediğim günün geldiğini öğrendim. annemle babam beni orhan amca ve ayşe teyze'nin evine bırakıp bana kardeşimi getirmeye gittiler.ilk kez ıspanak yediğimi hatırlıyorum. (kesin daha önce de yemişimdir ama bilinçli olarak ıspanak yediğimi hatırladığım tarih budur.) belki de bu yüzden hala en sevdiğim yiyeceklerdendir ıspanak. bütün gece bekledim kardeşimi. orhan amca beni omuzlarına aldı, camdan baktık beraber.orhan amca sokağı seyretti,ben kardeşimi bekledim...
  en sonunda kardeşim geldi. pamuk şeker gibi, nefis bir yaratık... üstelik bir yastığın üzerinde yayıla yayıla yatabiliyordu bu pamuk şeker.daha doğmadan sevmiştim kardeşimi, sonra daha da çok sevdim.her geçen an biraz daha çok... hiç kıskanmadım o'nu, aksine gurur duyuyordum bu minik adamla.ablaydım ben.o'nun ablasıydım. o da benim kardeşim, bir insanın alabileceği en güzel hediye...
  o minik adam kocaman bir adam oldu, ben yanında minik kaldım. uzun boylu, yakışıklı üstelik pek akıllı. (allah nazarlardan saklasın) (amin) geçen her dakika biraz daha fazla sevdiğim, yere göğe sığdıramadığım, çok ama çok gurur duğduğum tek kardeşim...şimdi yine bekliyorum o'nu gözüm yollarda.az kaldı gelecek,ama artık yastıklarda yayıla yayıla yatamayacak zira artık ancak kafasını sığdırabiliyor o yastıklara ablasının minik bebeği.
• dün itibariyle yurda dönmüş, sevinç gözyaşlarıyla karşılanmış biricik kişi
  (bkz: ağlamıyorum gözüme toz kaçtı)
  (bkz: mutluyuz gururluyuz)
• türkiyede uzun sure görüşemeyip, her ikimizde ayri gurbet ellerde , soyle adam gibi geyik yapacak, eglenecek eskilerden birisi icin yanip tutusurken cikip munihe gelivermis sevindirmisti bizi weihnachten vakti....