soyha ^*

• aslında 4 harfi olan h harfinin k ye benzetilerek telafuz edildiği^* doğu yöresine ait bir nevi beddua.
• (bkz: soyka)
• eskiden anadoluda soytarı, maskara anlamında kullanılan kelime.
• dogu yoresinde kullanilan bir terim oldugundan, ve doguda h ve k harflerinin her ikisi de kh seklinde okundugundan soyka ile karistirilir. birisi olmus kisinin esyalarini (soyka) anlatmak icin kullanilirken, digeri ise tvde sansurlenmeyecek kadar hafif bir kufurdur (soyha), ki allahın cezası veya lanet olası tarzı bir manaya gelmektedir.
• bizdeki 'sıracalı' gibi olsa gerek...
• ölen kişinin üzerinden çıkartılan kıyafet
• birkac sene once iran gocmeni oda arkadasimin telefon tartismasina kulak kabartirken yakaladigim kelime.
  
  soytari kelimesiyle koken olarak iliskili olmasi muhtemel. ne yazik ki daha otesini arastiramiyorum cunku turk kaynaklar "sateri" diye arapca oldugunu iddia ettikleri sacma sapan bir koken one suruyorlar.
• soy- fiilinden türemiş, eski türklerdeki yas/yuğ^* törenleriyle bağlantılı bir sözcük soyha/soyka…
  
  avşarlarda ölen biri olduğu zaman büyük yas tutulur, ağıtçı kadınlar toplanıp, ölen insandan geriye kalan tüm elbiselerini ortaya toplarlarmış. ortaya toplanmış bu elbise yığınına da soyha derlermiş. tüm obalardan ve köylerden çağırılan ağıtçı kadınlar, soyhaları elerine alıp, ölenin kahramanlıklarını ve sağlığında gösterdiği yiğitlikleri bir bir ezgiyle anlatırlarmış.
  
  günümüzde de, tek başına ‘hayırsız, uğursuz’ anlamında kullanılmasının yanı sıra soykası batasıca, soykası çıkasıca, soyhaya kalsın şeklindeki beddua deyimlerinde mitolojik içeriğini koruyarak kullanılmaya devam ediliyor.
  
  okuma yapılan ve yararlanılan kaynaklar:
  celal beydili - türk-mitolojisi-ansiklopedik sözlük
• ölen kişilerden kalan kıyafetler. islamiyet öncesinden beri var olan bu tabımla beraber bir gelenek olarak, soyha fakir fukaraya dağıtılır. azerbaycan türkçesinde de bu kelime mevcuttur.
• bayburt ağzında "aşağılık, kötü, hayırsız, belalı, adı batasıca" demektir.