umudun rengi

• değişkendir...
  
  bazen gökyüzün de, en parlak yıldız kadar parlak.
  
  bazen ateşten bir gül gibi kor.
  
  bazen de gökkuşağı; bir çiçek gibi solan.
• mavi renktir umut, bence...
  
  renkler canlıdırlar ve herbiri, gözlerimizle temasa geçtiği an yüreğimizde farklı duygular oluştururlar.
  mavi renk; köşeyi dönünce birden karşımıza çıkıp, "merhaba ablacığım/abiciğim, bugün çok güzel görünüyorsun" diyen cana yakın ve dünyalar tatlısı sarışın çocuk gibi kıpır kıpır eder insanın içini; güne tutundurur.
  
  bedeni, ruhu ve bakışları dört duvara hapsolmuş mahkumun küçücük pencereden gökyüzüne baktığında, gözlerinden umutla yansıyan renk mavidir; zamana tutundurur.
  
  kırlarda oyunbaz çocukları, zigzaglar çizerek neşeyle ve mutlulukla peşinden koşturan küçük bahar kelebeğinin kanatlarından yayılan büyülü renktir mavi; sevince tutundurur.
  
  dogaya hayat veren suyun ve canlıların soluyarak hayatta kaldığı nefesin rengi tanımlarda renksizdir, ya bilinçlerdeki rengi? elbette, mavidir; yaşama tutundurur.
  
  cebren ve hile ile bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve her köşesi birfiil işgal edilmiş aziz vatanın, ve umutsuzluktan kırılıp bitap düşmüş halkının üzerine; samsun'da, amasya'da, erzurum'da, sivas'ta ve kurtuluş savasında umutla doğup ayağa kaldıran bir çift gözün ışıltısında saklı renktir mavi; sevince, mutluluğa, yaşama, umuda, geleceğe, tüm zamana tutundurur.
• murat özsan'ın “toplumsal kaygıları gözeterek insanı ele alış tarzı ve kurgudaki ustalıkları nedeniyle” 2019 yılında attilâ ilhan edebiyat ödülüne değer bulunan romanı.
  
  "gerçek yola koyulduğunda hayal bir adım gerisinde kalır…"
  
  tanıtım bülteninden:
  
  umut, gözünü özel bir psikiyatri kliniğinde açtığında kafası karma karışıktır. son birkaç gününü hatırlayamaz. onunla ilgilenen doktor, aşırı dozda ilaç aldığı için kliniğe getirildiğini söyler. umut psikoterapi seanslarında doktora kendini, ailesini ve yaşamını anlatır… “bazı duygular için genç, bazıları içinse gereğinden yaşlı, fakat kimseden daha istekli ya da cesur olmayan”, geçmişi sırlar ve yalanlarla dolu genç adam belki de ilk defa yüreğini birine açar.
  
  genç doktor, saklanması gereken bir hayata doğmuş ve bunun yüküyle baş etmeye çalışan bu genci anlamaya, sırlarını çözmeye başladığını düşündüğünde umut bir kez daha onu şaşırtacaktır…
  
  attilâ ilhan roman ödülü’ne değer bulunan umudun rengi, insan ruhunun derinliklerinde kopan fırtınalar ile türkiye’nin yakın tarihine damga vuran toplumsal olayları usta işi bir kurguyla harmanlıyor…
  
  gözlerimi açtığımda karanlığı duyabiliyorum artık. tünelin taşlarına tünemiş senfonik iç çekişleri...
  
  haklısın, umudumu kaybetmeden bekleyeceğim.
  
  ilahi varlık beni affedinceye kadar taşlardan birinde umudun rengine bürünerek sabırla bekleyeceğim...
  
  sahi, umudun kaç rengi vardır?
  
  yazarı ile söyleşi
• gözyaşıdır. duyguların gözyaşı olup akmasıdır. umut tekrar canlanır.
• (bkz: mavi), bakışlar mayalar tarihöncesi