akhisar

• anadolu lisesinden ziyade merkezdeki köftecileri meşhurdur. köfte ustalarının anadolu lisesi mezunu olma ihtimalleri yüksektir.
• istanbul'dan guneye giden yolcuların genelde kofte yemek icin ugradıkları manisa'nın ilçesi. artık bir yıgın kofteci turedi, akhisar koftesi vesaire adı altında ama siz hic birine kanmayın derim, bilenlere sorun hemen dogru adresi vericeklerdir.
• anılarımı depreştiren entry parçası... benim bildiğim 3 tane ilkokulu vardır buranın ve tam bir babadan oğula usuluyle kimse babasınınkinden baska okula gitmez. babamın da toplu resmi vardır o merdivenlerde, benim de, kuzenlerimin de, allahtan cocuklarımın olmayacaktır. hatta bakınız burdan nereye geldik; akhisarlılar değişimi hic mi hic sevmezler. gecen yıl kırık gordugunuz kaldırım tasından parkına kutuphanesine kadar her seyiyle aynı kalmaya soz vermiş gibidir. (bkz: kendini nebil ozgenturk gibi hissetmek) işte boyledir sayın seyirciler, arka sokaklarında nalbantlar hala nal bantlar^*, taş sokaklarda yine aynı heyecanıyla cocuklar top kosturur...
  haa bi de ilginctir buralılar, yunan işgali sırasında bir ellerinde sarap bir ellerinde ekmek (din de değiştirmişler iki dakkada), bayraklar asılmış bi halde yunanlıları buyur ettikleri de rivayet edilir, hatta sırf bu yuzden ataturk trenle gecerken inmemiştir denir.
• yıllarca manisa'nın baskısı nedeniyle gelişimini tamamlayamamış, aynı nedenle 1970'lerde izmir yönünden girişinde solda inşa edilmiş dev sigara fabrikası 30 yıldır depo olmaktan öteye gidememiş kaza, 80 öncesinde küçük moskova olarak adlandırılan, manisa tarafından nefret edilmesi için daha iyi bir neden aramaya gerek olmayan türkiye'nin en büyük köyü; düğüncü mağaza işletenler dışındaki yerli halkı genellikle tütüncülükle, zeytincilikle, üzümcülükle geçinen, dokuz eylül üniversitesine bağlı tütün eksperliği yüksek okulunu barındıran, yeşil ve de temiz ilçe, halkı "bi kere manisa daha zavallı ve köhne" diye düşünen şehir. (yolunuz düşerse çarşıda, iş bankasının karşısında ramiz'in köftesini yeyin, istanbul yolu üzerinde de keşkekçi var.)
  (edit: tribal enfexion'a teşekkürlerimle tütün eksperliği yüksek okulu hakkındaki bilgiyi düzeltirim ki "celal bayar olmuş oralar kompile" ^*)
• izmir ve bodrum tarafına tatile giden sevgili arkadaşlarımızı trafik canavarına kurban verdiğimiz manisanın adı batasıca ilçesi, her geçişimde ne köfte ne de ekmek bir an önce ayrılmak için acele ettiğim yer.
• (bkz: ramiz)
• otobüsün hep tütün otelin önünde durduğu sabaha karşı gidildiğinde çok garip bi koku duyulması muhtemel herkesin bisikletle dolaştığı ve oradaki yaşlıların buna 'velespit' dediği, dedemin memleketi, 12- 13 yaşındayken her gidişimde birine aşık olduğum güzel bir ege ilçesi.
• ufacik bi yer olmasina karsin cevresinde biri faal^* iki adet havaalani bulunan manisa ilcesi. asiri derecede verimli topraklari oldugu halde ekonomisinin buyuk kismi hava meydan komutanligi askerlerinin alisverislerine dayanmaktadir
• artık olimpik bir havuzu olan ilçe. haftada 1 gün bayanlara ayrılmış. ilk heves midir nedir gayet faal işliyor ve kalabalık oluyormuş. yerinde etüd edemedim ama akşamları düğün, yemekli toplantı gibi sosyal toplaşma şeylerine de hizmet veriliyormuş. yemek dedik de bu ilçenin istanbul istikametindeki çıkışında cevizaltı adında bir lokanta vardır. orada ceviz ağacının altında mantı, keşkek ve kalburabastı yiyerek mide fesadından çatlayabilirsiniz , tavsiye edilir.
• (bkz: thyateira)