• (bkz: yok ama yani)
  • hissedip hissetmedigimi anlayamadigim bir duygu..
    (bkz: babanin elmadan farkli olmamasi)
    not : bugun babami son 17 yildir ucuncu kez gorecegim..
  • nedense hep şunun gölgesinde kalır (bkz: anneyi özlemek)
  • baba hayattaysa mutluluk verebilecek, degilse gozleri yasartip bogazi dugumleyip insanin gununu pic edebilecek hissiyat.
  • benzer bir yaklasim icin (bkz: babayla cok yakin ama cok uzak olmak).
  • çok hisli bir soz icin de (bkz: her erkegin olumu babasinin olumuyle baslar)
  • "o"nunla birlikte, "o"nun sayesinde, görüntülerini net olarak hatırlayamadığınız "o"nunla olan hatıralarla, "o"nun anlattığı masallarla dolu bir çocukluk geçirmişsinizdir. "o" sizin tek kahramanınızdır. fotoğraflarda anne ve babanın tam ortasında yer alan klasik evlat pozları yerine, daha çok "o"nun kucağında dansederken, eski bir arabayı birlikte yıkarken, kocaman ciklet balonları patlatırken çekilmiş fotoğraflar vardır elinizde. sonra birden, zamanını hiçbir zaman tam olarak hatırlayamadığınız bir anda, nedenini hiçbir zaman bulamayacağınız bir şekilde koparsınız. artık işten eve gelmesini dört gözle beklemez olursunuz. (o sırada okuldan hoşunuza giden o çocuğun sizi aramasını bekliyorsunuzdur muhtemelen.) artık özel ve ikili konuşmalardan olabildiğince kaçar olursunuz. eskiden çok sigara içtiği için surat asan siz, artık istediği zaman paket ve çakmak uzatır olursunuz. odanıza yatmaya giderken kocaman bir öpücük yerine, kuru bir "iyigeceler" yollarsınız. "o" hala sizin eski ve tek kahramanınızdır ama...belki siz büyümüşsünüzdür ve o yaşlanmıştır artık. ama siz eşşek kadar olsanız da, aynı duvarların içinde yaşasanız da, herşeyin eskisi gibi olmasını istersiniz. nitekim "o"nu özlersiniz.
  • bir de "o"ndan uzaklaşma şansını bulamamak var... ergenlik çağında gerçekten ölüme karşı kaybetmek, günü gelince her erkeğin ölümü babasının ölümüyle başlar sözünün doğruluğundan şüphe etmek, korku duymak ve aslında doğru olduğunu içten içe bilmek var... -se -sa dilek-şart kiplerinin gerçekleşmesi sonucunda çok daha farklı biri olacağını pekala bilmek, ama bu ihtimallerin gerçekliklerini asla öğrenemeyecek olmak var... odadaki resmine bakıp gülümsemek ama bu gülümsemenin hep bitter olması var... kimbilir belki de sadece en iyi hatıralarla hatırlamak, "o"nu özlemek için daha iyidir... belki de değildir...
hesabın var mı? giriş yap