hesabın var mı? giriş yap

  • maraş kırsalında öğrencilerin çoğunun davara gönderildiği boş zamanlarında okula geldikleri bir köy okulunda (alanım ögretmenlik olmasa da ingilizce eğitim alan birisi olarak) bir eğitim öğretim süreci boyunca geçici ücretli ingilizce öğretmenliği yaptım. daha doğrusu ögretmenlik eksikliğinden ingilizce dersleri uzun bir süre bomboş geçen bir okuldaki çocuklara elimden geldiğince yardımcı olmaya çalıştım. o okulda bünyamin isminde ram öğrencisi olarak belirtilen sınıfın en arka köşesinde tek başına oturan bir öğrencim vardı. okula ilk geldiğimde öğretmenler odasında arkadaşlar fikir verirken ilk söyledikleri şeylerden birisi; "bünyamin'e hiç bir şey anlatmaya uğraşmayın. o kendi halinde gelir gider" dediler. tabi o sınıfa girer girmez bünyamin'in kim olduğu arkadaşlarının alaycı konuşmaları altında kenara sinen ürkek bakışlarından anlaşılıyordu.

    diğer arkadaşların tavsiyelerinin aksine. o sınıfta herkese ne anlatıyorsam, bünyamin'e de anlatmaktan asla pes etmedim. onlara bir anlatıyorsam ona iki anlatıyordum. 6. sınıf olmalarına rağmen o sınıfta hiç kimsenin doğru düzgün bir temeli yoktu ama nedense en fazla bünyamin'in temelsizliği dikkat çekiyordu. her şeyi 4. sınıflara anlattığım gibi sıfırdan anlatmaya çalışıyordum. bünyamin de artık zamanla ona verdiğim ödevleri iyi kötü yapmaya çalışıyordu. yapamadıklarını da teneffüs arasında öğretmenler odasında yanıma getirip sorduğunda şaşkınlıklarını saklayamayan diğer öğretmen arkadaşların tuhaf bakışları halen aklımda.

    muhtemelen birilerinin eskisi gri yırtık bir paltoyla okula gelen, soğuktan dudakları çatlayan, elleri davar gütmekten nasır tutan ve üstüne itilip kakılan o çakır gözlü bünyamin adını söylerken bile takılırken artık soru sormaya cesaret edebiliyordu. ilk dönem karne sonuçları açıklandı. bünyamin'in karnesinde beden (2) ve ingilizce (3) hariç bütün dersleri 1. bir insana resim ve müzik'ten nasıl zayıf verilebileceği belki ayrı bir tartışma konusu ama beden dersi bile ikiydi. bünyamin'in en yüksek dersinin ingilizce olduğuna şaşıran müdür yardımcımız şiveli konuşarak; "hele şu bünyamin'i çağırın az ingilizce konuşak" diye maytap geçti. bünyamin'in çağırdılar ve korkarak idarenin odasına girdi. rakamları 10'a kadar saydı, oda'da gösterdiğim renklerin hepsinin ingilizcesini söyledi. adını, yaşını ve nereli olduğuna dair sorduğum ingilizce sorulara da cevap verince müdür yardımcımız sustu kaldı.

    ve o an anladım ki; bünyamin aslında kafadan tüm alt standartların doğuştan yüklendiği bir kurbandı. ta ailesinden hazır nur topu gibi hocalarının ellerine doğmuş tüm öğrencilere dip nokta olarak belirlenen "bundan bir cacık olmaz" vakası bir başarısızlık timsaliydi. oysa bünyamini deştikçe öyle doğmadığını, öyle yapılmak için nasıl aileden okula koordine bir şekilde buna itildiğine ve azıcık bir değerin, ilginin bir insanı nasıl diriltebileceğine defalarca kez şahit oldum.

    edit: bünyamin'le ilgili aktardığım bu paylaşımın bugün ekşi şeyler'e yansımasından sonra birçok arkadaştan devamında ne olduğunu öğrenmek istediklerine dair mesajlar geldi. birçok arkadaş da sağolsunlar güzel sözlerle onore etti. fakat aslında bünyamin'in bana öğrettikleri benim ona öğrettiklerimden çok daha fazlaydı.

    öncelikle bu hadise öğrencinin ismi dahil baştan sona gerçek. o sürede geçici ingilizce öğretmenliği yaptığım için sadece 1 yıl bu köy okulunda bulundum. devamında yüksek lisans eğitimim için yurt dışına gittim ve hiç birinden haber alamadım. fakat bir gün bünyamin beni facebook'tan bulup ekledi. onu görünce bir anda içimi tuhaf bir mutluluk sardı. bünyamin artık facebook bile kullanabiliyor ve beni halen hatırlıyordu. hani artık facebook kullanabilecek kadar sosyal medyadan haberdar olması, (bir kenara pusturulmasından ötürü zeka geriliği var sanılan) içine kapalı kendi halindeki bünyaminin dış dünyayla iletişiminin şimdi çok daha iyi boyutlarda olduğunun bir göstergesiydi. ilköğretimi tamamladıktan sonra liseye gitmediğini, babasının yanında ailesine yardımcı olmaya devam ettiğini söyledi.

    bünyamin duygularını ve düşüncülerini sözlerle çok net ifade eden birisi değildi. dolayısıyla o facebook muhabbetimizde klasik hatır sormalar içerisinde kaldı. fakat "kendine iyi bak, bundan sonra bir sıkıntın olursa her zaman yazabilirsin" diye bir kapanış yaptığımda, o da vedalaştıktan sonra onlara söylettiğim ingilizce çocuk şarkılarından birinin youtube linkini bulup yolladı. bünyamin'in ürkekliğinin azaldığını hissettiğiniz mimikleri ve bakışlarıyla size yaklaştığını ve emeğinize karşılık bir çaba içinde olduğunu anlardınız. yani bünyamin'le iletişimimiz uzun cümlelerden veya sohbetlerden ziyade hep onun kendini ifade etme şekillerindeki küçük gelişmelerle ilerlerdi. bu bazen mimik ve bakışlarından, bazen de yanınızda belirip kitabı veya defteri uzatıp sormak istediği şeyi parmağıyla göstermesiyle olurdu. dolayısıyla o gönderdiği şarkının kendince bir teşekkür ve bir vefa göstergesi olduğunun farkındaydım..

    bu arada facebook'taki tek paylaşımı şu profil fotoğrafıydı. aradan 2 yıl geçmesine rağmen hiçbir hareketlilik olmadan aynı resimle pek aktif olmadığı anlaşılan bir facebook hesabı dışında çok fazla iletişimimiz olmadı.

  • böyle saf, sürekli gülen çocuklar olur ya, münevver öyleydi işte. suratından gülücük eksik olmazdı.

    tanıyan tanımayan herkes melek diyor ya hani, gerçekten melek gibiydi. bir tövbe tövbeee demesi vardı, sırf onu söyletmek için sınıfta saçma saçma şeyler söylerdim. he bir de sürekli saçlarıyla oynardı, bir parmağı sürekli saçlarının uçlarındaydı. elleri de minicikti. sonra hadi fal bakalım diye tuttururdu, meraklı melahat derler ya münü'ye uygun bir lakaptı bence. konuşmaya başlayınca yanaklarını sıkası gelirdi insanın. böyle bıcır bıcır... bir gün sınıfa elimde browni falan girdim sırada oturuyordu, pislik yapayım dedim. gittim yanına bak münü şimdi ne yapcam dedim, baktı, browniden koca bir parça ısırdım çiğnedim, o da meraklı gözlerle bakıyor, sonra açtım ağzımı ööö diye, bir ıyy diyerek kaçışı vardı kopmuştuk sınıftakilerle.
    o kadar iyi niyetliydi ki, herkesi kendi gibi sanardı. kuşummm kuşumm diye ortalıklarda gezinirdi. parça parça bunları hatırlayıp, onu düşününce bir gülümseme yerleşiyor suratıma. unutmuyor insan sesini, gülüşünü. keşke diyoruz ama...

    okuldaki son günü de dün gibi düşününce.

    doğum günü için yer ayarlamaya gideceklerdi onunla birlikte. yine o parlak sarı ugg'larını giymişti. çok dalga geçerdim o ayakkabısıyla da. o gün geldi kuşum dedi sence pantolonumu ugg'ların içine sokayım mı yoksa üstünde mi kalsın. bende dalga geçtim yine kızım o ne ayakkabı ya çıkar bence komple diye. ya söyle hadi dedi. söyledim. meğer son kez dalga geçmişim münü'yle. hayatında ilk kez, sevgilisi dediği adamla doğum günü için yer ayarlamaya gidecekti. içi içine sığmıyordu, mutluydu, nişantaşında olacak, bir yer var diyip duruyordu. sürekli sırıtıyordu. sonra ders bitti. okuldan çıktık. o çıkışta bekliyordu, taksi geldi, binip gitti...

    insanın aklının alamayacağı şeyler vardır ya hani, bu da onlar biri. böyle bir insana, böyle bir kader mi diyim ne diyeyim bilemiyorum... ama bildiğim tek bir şey var, onu tanıyan biri kesinlikle onu unutmayacak. hep gülücükleriyle hatırlayacak.

  • - şimdi ismail saymaz ben şunu anlamıyorum...
    -hocam, bakın... şunu anlamıyorum...
    -ya orası tamam da, ben şunu anlamıyorum...

    anlamıyor.

  • kredi kartı dolandırıcıları zamanla evrilerek daha yaratıcı (!) yöntemler bulmaya devam ediyor. bunlara karşı koymak için çok etkili önlemler var:

    - kartınızı internet, mail-order ve yurtdışına kapattırın. internet için sanal kart kullanın, limitini alışveriş esnasında ayarlayın ve işiniz bitince sıfırlayın. evet bazı işletmeler ya da kuruluşlar mail-order ile işlem yapmak istiyor. bunu kesin bir dille reddedin. internet ya da pos makinesi dışında işlem yapmayacağınızı söyleyin. mail order'da kartın tüm bilgilerini veriyorsunuz ve o kağıtlar herkesin elinde kucaktan kucağa dolaşıyor. bu riski almayın. yurtdışında illa ki kredi kartı kullanmak istiyorsanız, düşük limitli bir kartınız olsun ve onu kullanın.

    - bazı internet siteleri 3d secure (cep telefonuna gelen sms) kullanmaz iken, bazıları kullanıyor. arayıp türlü bahanelerle bu şifreyi sorabilirler. sakın vermeyin.

    - internet bankacılığına giriş yaparken gelen şifreyi de aynı şekilde kimse ile paylaşmayın.

    - günlük işlem limitleri koyun ve e-mail ile bilgilendirme talep edin. bütün bankalar bunu ücretsiz olarak sağlıyor. "günlük havale/eft limitim 1.000 tl olsun ve herhangi bir para çıkışında e-mail gönderin" gibi.

    - kredi kartınızın arkasındaki üç haneli kodu bir şekilde yok edin. o olmadan mail-order ve internet vasıtasıyla işlem yapılamayacaktır.

    - atm ya da pos makinesinde şifre girerken elinizle kapatın. atm'den belli bir tutarın üzerinde çekim yaparken cep telefonunuza şifre gelmesini talep edin. garanti bankası şu anda bu hizmeti veriyor. diğerlerinde de mutlaka vardır.

    * bütün bu önlemlere rağmen bir anlık dalgınlığınızla kartınızdan/hesabınızdan başkasının işlem yaptığını fark ederseniz, bankayı arayıp kartınızı/internet bankacılığınızı bloke ettirin. harcama itiraz formunu bankaya ivedilikle ulaştırın. geriye dönük 6 aylık harcamalara itiraz yapılabiliyor. bankaların güvenlik birimleri bu tarz konularda çok tecrübeli ve 1-2 ay içinde olumlu-olumsuz dönüş yapıyorlar. özellikle yurt içinden ve dinamik kimlik doğrulama sistemi (3d şifresi ya da imza gibi) kullanılmadan bir işlem yapılmış ise iade alma şansınız çok yüksek. bankadan olumsuz bir dönüş geldiğinde önce tüketici hakem heyeti, daha sonrasında ise tüketici mahkemelerine başvurulabilir.

  • sonra aldıklarını giyinip en hanımefendi, en karizma benim hareketleri ile ortalıkta hava atacaklar.
    insanların gerçek yüzleri rezillik.

  • eve gelinen bir öğle vakti soyunmak için yatak odasına girmek, evin kedisini yerde, 6 adet sokak kedisini yatağın üstünde birbirbirlerine bakarken bulmak. 2 saniye rahatsız edici bir sessizlik yaşanması, ardından tüm kedilerin panikle kaçmaya çalışması sonucu oluşan kargaşa, birbilerine çarpan kediler, saksıları deviren kediler, dolaba uçan kafa atan kediler, perdeye dolaşıp pervazdan kafa üstü düşen kediler ve nihayet kapıdan kaçmaya çalışırken arka ayağından yakalanan ev kedisi. dayak yiyen ev kedisi. tüm odayı temizlemek zorunda kalan ev sahibi...

  • son görülme tarihi değişmesin diye her attığı mesaj için internet bağlantısını kesip, mesajı yazıp, whatsapptan çıkıp interneti açıp bunu defalarca kere tekrarlayan insanların olduğunu gösteren program.

    daha iyi bir yöntem biliyorum: kız arkadaşınız/erkek arkadaşınız saat kaçta online olduğunuza takıyorsa ondan ayrılın. kavga çıkarıyorsa ondan ayrılın. bu kadar salaksa ondan ayrılın. bu tarz şeyleri dert eden bir adamla/kızla ne işiniz var? kılıbık mısınız nesiniz anlamıyorum. ona ne abi? istersem 06:00 da bakarım istersem 18:00'de. milletin bu kadar kölesi olmayın lan. özel hayatınıza saygı duymuyorsa basın tekmeyi gitsin.

    hep siz yüz veriyorsunuz diye böyle yapıyorlar, benden söylemesi.

  • reinhold messner, italya(1944) doğumlu dağcı, maceracı, kâşif.
    9 çocuklu bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya gelen reinhold, çocukluğunu ve gençliğini italya'nın kuzeyinde ve alp'lere tırmanarak doğada geçirdi. 20'li yaşlarına geldiğinde abisi günther ile avrupa'nın en iyi dağcıları haline geldiler.
    1970'de himalaya dağları'na abisiyle tırmandı. ancak günther tırmanış sırasında öldü ve reinhold 7 ayak parmağını kaybetti. daha sonra 1978 yılında peter habeler ile birlikte ve oksijen tüpü kullanmadan everest dağı'nın zirvesine ilk tırmanan insanlar olmayı başardılar. 1978'de nanga parbat dağı'na ilk çıkan kişi oldu. 1980'de everest dağı'nın zirvesine tek başına oksijen tüpü kullanmadan çıkmayı başararak, tek başına zirveye tüpsüz ulaşan ilk kişi oldu. ardından 1986'da sekizbinlikler olarak adlandırılan 8000 metrenin üzerinde yüksekliği olan 14 zirvenin tümüne tırmanan ilk insandır. daha sonra 1990'da arved fuchs ile antarktika'yı, 1993 yılında tek başına grönland'ı 2004 yılında da gobi çölü'nü geçmiştir. 1999-2004 arasında italyan yeşiller partisi'nden avrupa parlamentosu milletvekilliği yaptı. 2006'da messner mountain museum'u kurdu.
    reinhold messner en başarılı ve tanınmış dağcılardan biridir. 60'dan fazla kitap yazmıştır. nereden nereye, italya'nın dağlarından neredeyse dünyanın en yüksek dağlarının hepsine uzanan bir yaşam öyküsü, başına gelen zorluklarla başa çıkarak, vazgeçmeden, hırsla ve başarı azmi ile adını insanlık tarihine altın harflerle kazımıştır.