hesabın var mı? giriş yap

  • çok büyük bir olaydı bu...
    babam sirkeci'de bir atölyede çalışıyordu. annem kardeşimle beni alır, trene binerdik, tren cankurtaranla sirkeci arasından geçerken kız kulesini görmeye çalışırdım her defasında. sirkeci desen ana baba günü. kaybolacağım diye ödüm kopar annemin elini sıkıca tutardım. mısır çarşına uğrar, kuşlara yem atardık. babam bizi çakmakçılar yokuşunda karşılardı. atölyede çorap yapıyorlar. her yer kutular, ayak şablonları, çorap ütüleri, kumaşlarla kaplı. kendine has bir kokusu var hanın. çay içilen markalara bayılır, bir tanesini mutlaka cebime atıp eve getirirdim. mavi ya da kırmızı fark etmezdi. bizde iş yapacağız diye tuttururduk, çorapları kopçalama ya da kutuları sayma gibi görevler verirlerdi başlarından savmak için. sonra öğlen oldu mu, şimdilerde asla aynı tadı bulamadığım dönerlerimizi yerdik. uykumuz gelirdi bir vakit sonra. yere karton kutular serip üzerlerine örtücek yumuşak yastıklardan bulurdu hep babam. o makine seslerinin arasında uyumanın verdiği huzuru unutamam.uyandığımızda da atölyedeki ablalar bez bebek yapmış olurlardı bize.içi kırpık dolu renkli küçük bebekler, eve gidince düğmelerden göz ve yünden saç yapardı annem...

    güzeldi,çok güzeldi

  • iddiaları vs biraz geç de olsa izledim.

    arada ben de her normal insanın yapması gerektiği gibi kendi yazdığından şüphelenen, arada "belki de ben yanlış biliyorumdur" diyen biriyim. kendimi yanlış bulduğum gidip düzelttiğim vakidir.

    ama okullarda cüzdanından atatürk resmi düştüğü için 15 yaşındaki çocuğa mobbing uygulayan "abiler" beni hedef almaya başladıysa herhalde doğru yoldayım diyorum.

    siyasi partilerle benim pek bir işim olmaz. benim şahsi önderim mustafa fehmi kubilay'dır. tarikatlara, irticaya, yobazlara ve bunların şakşakçılarına bir gıdım yol vereceğine dik durup başını vermeyi tercih etmiş olan subaydır. bu ülkenin kurtuluşuna giden ve artık unutulmakta olan o yol kubilay gibi insanların başları ile döşelidir.

    o yolda benimkinin de olmasından şahsen gurur duyarım.

    kendimi savunmayacağım. benim yazdıklarım ortadadır. zaten sayı olarak çok da fazla bir yazı yok, isteyen gider okur ve ne anladıysanız odur.

  • iyi ki nobel almış da iyi ki tanımışım dediğim yazar.
    başkahramanları geçmiş aşklarını, travmatik deneyimlerini atlatsa da ince bir sızısını kendisiyle birlikte getiren, güçlü, detaycı ve hafiften nevrotik kadınlardır.
    öykülerin geçtiği kanada kırsalını tahayyül etmekte zorlansam da, akçağaç şurubunun tadını hiç bilmesem de
    hemen hemen her öyküsünün birkaç pasajında hüngür şakır ağlıyorum.
    duygularla ilgili pek bir şey değişmiyor galiba.

  • binlerce sipariş var gün içinde,

    ondan sonra yetişmedi diye de ağlayan sizlersiniz anlamıyorum ki, ne oldu yani uykundan uyandıysan! azıcık karşı tarafında açısından bakın olaylara. rezalet olmayan rezalet başlık.

    ona göre personel çalıştırsın diyenler zaten hayatları boyunca hiç bir organizasyon yönetmemiş kişiler, işin operasyon kısmı öyle olmuyor. ama işte kime ne anlatacaksın!

  • klasik gitar teli, 3 tiz tel -naylon- ve 3 bass tel -ipek üzerine çelik sarılı- olmak üzere 6 telden oluşur.
    en alttaki tel en tiz tel olup, 1. tel olarak adlandırılır ve yukarıya doğru mi 329.63 hz - si 246.94 hz - sol 196.00 hz - re 146.83 hz - la 110 hz - mi 82.41 hz şeklinde akord edilir.

    almadan önce şekillerine bakmakta fayda var, bazı modeller tiz telleri silindir olarak değil de yatay üretiyor, basmak kolay oluyor. özellikle mi telinde parmakları kesmeye kadar varan kazmalıkların önüne geçmede bire bir.

    farklı tensionlarda üretilirler; yüksek bir ses için hard tension -gitarına ve kendine güvenen extra hard da alabilir tabi- teller tercih edilmelidir. ayrıca hard tension teller iki elde de tekniği geliştirmeye yardımcı olur. bununla beraber yeni başlayanlar daha yumuşak tellerde daha rahat edeceklerdir.

    telleri değiştirmek isteyenlere tavsiyem, telleri söktükten sonra gitarı bir güzel temizlemeleri, cila gerekiyorsa cila sürmeleri-gitar için cila veya benzeri bir şey yoksa mikrofiber bir bez ile silmek de hiç yoktan iyidir-, yarık varsa tamir etmeleri olacaktır. köprüyü temizlemeye geçmeden önce tüm perdeleri çelik yünü ile perdeye paralel biçimde çok bastırmadan temizlemeleri (ses deliğini kapamayı unutmayın) -perdeler yağ ve kir dolu oluyor, siz farketmesinizde- ve bunun ardından köprüyü üstüne bir kaç damla mineral yağı -veya limon yağı- damlatılmış temiz bir bez ile bir güzel silmeleri -ve hemen ardından kurulamaları olacaktır. burada limon yağı veya mineral yağı kullanmamızın sebebi diğer yağlar yapışkanlaşıp kirlenebiliyor. hemen kurulama sebebimiz ise eğer yarık varsa içine yağ kaçırmayalım diyedir. göz damlası kadar şişede bir limon yağı, 5 ila 8 lira arası bir fiyata satılıyor. bir kaç damla kullanacağımızdan, resmen ömürlük.