hesabın var mı? giriş yap

  • babam öleli henüz 20 gün olmuştu.
    babam öldüğünde hastanede yoğun bakımda yatan anneme bu durumu söylemedik.
    cenazeden bir hafta sonra annemi taburcu ettiler çünkü yapacak bir şeyleri kalmamıştı.
    annem evde bir hastane yatağında solunum cihazıyla yatıyor
    ben, kardeşlerim ve bakıcısı hep çevresindeyiz.
    bir gün ablamı çağırdı yanına büyük bir telaşla ve dedi ki
    "yarın perşembe yumurtacı gelecek, yumurta alın ondan
    mutfakta cüzdanım var ve içinde 20 tl para..."

    oysa yarın çarşambaydı.
    kimse bu siparişi dikkate almadı tabi, çünkü daha önemli kaygılarımız vardı.
    artık günleri de karıştırıyor, bilinci gidiyor yavaş yavaş dedik.
    "tamam sen merak etme" deyip annemi geçiştirdik.
    sonra bu mevzu unutuldu haliyle...

    bundan dört gün sonra bir cumartesi sabahı annemi de kaybettik.
    annemin ölümü üzerinden iki ay geçmişti evdeki eşya, mobilya,
    anne babama ait kıyafetleri birilerine vermek için toplamaya başladık.
    işte o gün mutfaktaki bir çekmecede anneme ait
    eski, siyah, annem kadar yorgun görünen o küçük el çantasını gördüm.
    elim istemsizce çantaya gitti. küçük çıtçıtını açıp açmamakta tereddüt ettim
    ama sonra açtım.
    içi boştu, sonra çantanın içindeki küçük ceplere soktum parmaklarımı.
    elime bir şey değdi. çıkarıp baktım. 4'e katlanmış bir 20 tl...
    gözlerimden yaşlar boşandı.
    annem 3 aya yakın hastane, yoğun bakım hastalığıyla uğraşıyordu
    ve o cüzdandan uzaktı ama içindeki o 20 lirayı hatırlıyordu.

    o cüzdan ve arasından çıkmış 20 tl artık benim evimde.
    onu yakında çerçeveletip evimin mutena bir köşesine asacağım.
    66 yıllık bir evlilikten sonra 24 gün arayla ve
    babamın ölümünden haberi olmadan ölen annem gideli bugün tam 4 ay oluyor.
    ve bu benim annesiz ilk anneler günüm.

  • gülermisin ağlarmısın. yarışmacı * opera mezunu ve zonguldakta aile lokantasında çorba yemek servisine yardım ediyormuş. başka bir ülkede olsak kültür bakanı böyle bi şeyi duyduğu an istifa eder. başka bir ülkede olsak dedim di mi.

  • ülke öyle bir hale getirildi ki altı üstü zincir market olan bir oluşum seferberlik altında, cepheden mektup gönderen muharip er gibi tavır takınıyor.

    niye bir saat erken uyanmak zorunda kalasın?

    neden en değerli varlığını, çocuğunu yalnız bırakıp gitmek zorunda kalasın?

    neden, neden, neden?

    bu reklam bir ironi değilse zırhlı mercedes'ten şükür öğretenlerden hiçbir farkları yok demektir.

    bir türk dünyaya bedeldir. türk'ü köle yapanlardan ben razı değilim kardeşim.

  • çok doğru demesidir.
    insanın da çöp olanı vardır, mesela aktroller.
    parası neyse verelim biz de bu çöpleri afganistan'a dökelim.
    afganistan'da aşık oldukları afganlar bunları sabahtan akşama kadar badelerler, tam bir win-win siçueyşın olur.

  • memleketin %70'i al satçı olmuş sorsan sarı site marı site. jargonunuz ve cahil üslubunuz sizi ele veriyor malesef. sokakta adama soruyorsun ne iş yapıyorsun abi ? emlakçılık, alım satım, araç kiralama. bıktım usandım üretmeyen gizli işsiz komisyoncu sürüsünden.

  • türk hükümdâr mete han'ın bizzat kendi icadı olan savaş aleti.
    ucuna açılan delikler, temren mili, yün iplik vs. sayesinde fırlatıldıktan sonra ıslık sesi çıkardığı söylenir.

    çavuş oku tabiri de kullanılır ki bunun sebebi bir dönem sadece rütbeli askerlerin kullandığı bir ok olmasıdır.

    vilhelm thomsen'ın orhon yazıtları ile ilgili bildirisinde de adı geçen oklardır.
    türkler ve moğollar dışında hiçbir milletin bilmediği bir savaş aletidir.

    1986 tarihli türk kültürü araştırmaları'ndan:

    mete han, bir gün emrindeki askerlerin gözü önünde en sevdiği atına bu oku yöneltir ve yaydan bırakır. kimi asker aynısını yaparken kimisi tereddüt eder. bunun üzerine mete, itaat etmeyen askerlerini idam eder.
    başka bir gün bu sefer babasının en sevdiği atına bu oku fırlatır. bu sefer tüm askerleri ona uyar ve atı vururlar.
    üçüncü seferde ise mete han, kendisini çinli karısının dolduruşlarına gelip de öldürmek isteyen babası ile avda iken oku babasına yöneltir ve bırakır. bunun üzerine bütün askerleri de aynı şeyi yapar ve mete, hükümdâr olur.

    daha sonraki savaşlarında bu ıslıklı oku her zaman kullanacaktır türkler. hem öldürme hem de hedef bildirme konusunda muazzam işlev görür. zaten düşmanlar ve düşman atları da bu ıslık sesini duyunca afallar.

    savaş meydanında hücum ederken hayatınızda ilk defa tepenizde binlerce ıslık çalan ok ve bu okların çıkardığı müthiş sesi düşünün. atlar, binicilerini üzerlerinden atıp kaçıyorlarmış.

    türk dünyası araştırmaları vakfı'nın yayımladığı uygur devletleri ve tarihi adlı bir makalede de çinlilerin bu oku gökte uçan korkunç canavar kuşlara benzettikleri ve gece baskınlarında bu sesi işittiklerinde hemen savaş pozisyonuna geçtikleri lâkin kimsenin gelip gitmediği, türklerin bu şekilde psikolojik olarak çinlileri inanılmaz şekilde yıprattıkları söylenir.

    müthiş...