• zamanında yapmayı ciddi ciddi düşündüğüm salaklık. ama kimse için değmez. nietzsche ağladığında adlı kitabında şöyle der irvin d. yalom: "belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz. ama daha derinlere inin, sonunda sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz: siz bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz! siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil." yani aslında biri için üzülmüyoruz biz. bizde uyandırdığı duyguları kaybettiğimiz için üzülüyoruz. oysa duygularımız bir yere kaçmıyor. biraz etrafa bakmak ve o duyguları uyandırmak lazım sadece.

    "fakat, allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım: böyle budalaca bir özleme kapılıyor. bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? yok. peki albayım. ben de susarım o zaman.gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size: nasıl? kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. küçük oyunlar istemiyorum albayım."

    bir yandan da bunu istiyoruz işte. insanız en nihayetinde. keşke bir kereliğine mahsus böyle bir hakkımız olsa. evrimden beklentim budur. bir tarafımıza monte etsin böyle bir şeyi. yirmilik diş yerine bunu bahşedebilir mesela.
  • böyle bir düşünceye sahip olan insanlar genellikle hayatın heryerinde en küçük şeyde mızmızlanan en küçük engelde ağlıyan iç dünyası zayıf olanlar insanlardır. çocukluğundan beri hep baskı altında büyümüş ve başkalarının verdiği emirleri yerine getiren duygusal anlamda çok kırılgan kişiliklerdir.
  • aklıma geldiği zaman " ben niye ölüyormuşum lan! o ölsün ben üzülürüm." diyerek aklımdan def ettiğim düşünce.

    gerçekten böyle düşünüyorum zaten umurunda olsaydınız aklınızdan bu düşünce geçmezdi. siz öleceksiniz ve o her kimse 1 2 gün sonra normal hayatına devam edip torunlarına " gençliğimde ... benim için intihar ederlerdi " diye artistlik yapacak birde

    o ölsün hiç değilse ben yası tutulması gibi tutarım.
  • sizi bu duruma getirenlerin zafer hanesine bir puan daha eklemektir.

    o esnada insan bozuk psikolojiyle hayatına son vermenin ucundayken karşısındakine ceza vereceğini, onlara vicdan azabı olacağını düşünüyor. ama o işler öyle olmuyor malesef.

    öldüğünüzde insanlar* arkanızdan bir iki ağlar sonra unuturlar. bir süre sonra adınızı bile anmazlar. dünya dönüyor, hayat devam ediyor.

    size kötülük yapanlar da vicdana gelecek olsalardı zaten bu durumlara sürüklemezlerdi sizi. sizin hikayeniz trajik bir şekilde son bulurken onlar güle oynaya yaşamaya devam edecekler. e ne anladım ben bu işten. olan bana oldu bile diyemeyeceksiniz.

    gerekirse yardım almaktan çekinmeyip toparlanmak, inanına yaşamak yapmanız gereken tek şey.
  • buz dağının görünen yüzü
  • intihar eden kişi ağır hastadır. eylemde mantık yoktur, hastalıklı bir düşünce yapısının tezahürüdür. ağır depresyon hastalarında görülebilir. travmatik çocukluk yıllarına ait kalan izlerden kaynaklanabilir. biri için intihar edilmez, hayat artık dayanılmaz acı verdiği ve kişi için çıkış yolu kalmadığı için intihar edilir. cezalandırma düşüncesi de çocuklukta takılıp kalmanın bir neticesi olabilir. ruh sağlığı yerinde olan kişi intihar etmez, altında mutlaka ruhsal bir bozukluk vardır.
  • “kendini öldürme arzusu başkasını öldürme arzusunun projeksiyonudur” freud

    yapılan eylem sevgiden falan değildir. birey ya onunla beraber olamayacağı için zihnin arka planında ona duyduğu öfkeden mütevellit onu öldürme istegine sevgi baskın geldiği için kendini öldürür. ya da hasımdır gücü yetmez örneğin istismara uğrayan çocuk gücü yetmediğinden intihar edebilir.
    geçenlerde bir haber vardı cumhurbaşkanı nın köprüde intihardan vazgeçirdiği şahıs cinayetten tutuklanmıştı. bu durum freud u bir kez daha haklı çıkardı nazarımda.
  • kimse kusura bakmasın ama hiç işimin olmayacağı eylem. ben ölüp gidicem ve o kısacık vicdan azabından sonra hayatına devam edecek. bu düşünce bile bunu yapmama izin vermez.
    uğuruna ölüncek insansa zaten sizinle ölmeye razıdır. sizin canınıza kiymaniza gerek yok.
  • aptallıktır bence
  • sürekli aklımdan geçen ama son anlarda hep vazgeçtiğim saçma eylem.
hesabın var mı? giriş yap