climbing up the walls

• ayni anda hem huznu hem teselliyi barindirabilmis , insani hickiriklara bogarken ayni anda sevindirebilmis radiohead parcasi .
• bir şeyler hissediyorum bu şarkıyla ilgili. bir kişi, başka bir kişiye bu şarkıyı yazabiliyorsa artık daha ne denir? öyle ki, tanrının sana seslenişi gibi. kendi içine girdiğinde benim yansımamı göreceksin. nereye dönsen, hangi yola sapsan ben olacağım. kafatasının içinde ben olacağım. ağlamana gerek yok, alarmlara da. biliyorsun ölene kadar arkadaşız. vay be diyorum ağzımı açarak. kim kime böyle bir teminat verir şu dünyada. exit music de olduğu gibi kaçma var bunda da (today we escape, we escape...) müzikse blair witchde bebelerin ormanda kayboluşu sanki. ama kesinlikle sonunda bu şarkıyı söyleyen intihar ediyor, evet. o çığlık nedir öyle.
• enfes bir versiyonunu glastonbury canlı performansında izleme imkanı bulunan şarkı.
• (bkz: duz duvara tirmanmak)
  
  not: igrenc espri degil, seinfeldin the contest bolumunde de geciyor. gerci seinfeld "i am climbing the walls" diyor ama, duvari da asagi tirmanmazsin degil mi?
• bu parca radiohead'in bir penderecki tribute'udur.
• 16 farkli violin enstrumanistiyle kaydedilmis oha radiohead parcasi olmakla birlikte radiohead'in "korkunc sarki sozu" konseptinin ilk ayagidir. yaratigin kafada olmasindan ve korkulari gercek yapmaktan bahis eder. (bkz: cut the kids in half)
• can acıtır. daha i
  lk notasından,
  ilk duyulan sesten itibaren insanı etkisi altına alır. içine düş
  memeye çalıştıkça daha
  bir kendine çeker. o anda sadece b
  ir yardım eli bekler insa
  n, hiç olamayacak bir şeyi bekler
  gibi.
  
  umutsuz bir ağıt, duyguları
  paramparça eden bir destan.
  
  tepkisiz bir 4'45''.
  hayal gibi bir gerç
  ek.
  
  warsa eğer gerçekten büyülenmek diye bir şey, o da
  ancak böy
  le bir şey o
  labilir.
  susmak ve o büyüye kapılmak gerekir.
• çok sağlam bir rock tabanı vardır parçanın. gitarla arkadan oluşurulan melodi ve ritm şarkıdaki çıkışlar için zemin hazırlar.
  kendisi farkettirmeden sokulur gelir içimize. sonra birden bir ateşlenir ortalık. o zaman fark edersiniz ki bu şarkı içinizde bir boşluk oluşturmuştur bile. işte climbing up the walls...
• bu şarkının 2:50'inci saniyesinde duyulan ses, birebir olarak bizim evin zil sesidir. sanırım kayıtta aynısından çalmışlar.
• radiohead'in en iyi bir kac sarkisindandir kanimca. sarkinin tamamina hakim o boguk hava, vokali flulastiran efekt, siradisi bass'lar, gerek baterideki, gerek gitarlardaki tum diger hafif efektler, o ozel radiohead sound'unun tepesine yerlestirir bu sarkiyi. kanimca radiohead'in en radiohead sarkisidir. hele 3:10'dan sonrasi, butun bu ogeler gitgide buyur ve en sonunda da yaylilar eklenir, vokal muhtesem, beste muhtesem, enstrumanlar muhtesem.. her dinledigimde aklimi alan ender sarkilardan, ve kesinlikle dunyadaki en iyi sarkilardan biri, muzigin bir insana yapabilecegi seylerin kaniti, buyu gibi bir sey.