• bu benim. çok hoşuma giden bir şeydi. ilkokuldaki 3 boyutlu dünya maketini çevirip parmağıyla durdurup o ülkenin ismini bilme oyununu da oynayan bendim..
  • lisede ülkeler coğrafyası dersine faydası olan eylem.

    hatırlıyorum, sınıfta bir kerede " honolulu " diyebilen tek insan bendim. sonra öğretmen dedi ki; evladım ne konuşuyorsun kendi kendine honolulu , honolulu?
  • bendim bu.

    harita kısmından ziyade arka sayfalarda ülkeler hakkında özet bilgiler barındıran bir bölüm vardı, en çok o kısmını kurcalardım. isviçre konfederasyonunun mutlak monarşinin anlamını bilmezdim ama okurdum, bratislava deyince gözümün önünde hiç bir resim canlanmazdı ama ülkelerden birinin başkent bölümünde yazdığını görürdüm. yönetim biçimi kısımında parlementer cumhuriyet yazan ülkemizin çok havalı olduğunu, sadece cumhuriyet yazan, parlementer yazmayan ülkelerin bizi kıskandığını düşünürdüm.

    hey gidi hey, çocuk dünyamdaki gibi olsaydı keşke her şey...
  • hem atlas karıştırmak hem de son ya da orta sayfadaki tüm ülke bayraklarını zevkle incelemek benim için de büyük bir haz kaynağı idi.

    incelerken "bu bazı bayraklarda neden satır - pıçak var hmpf ?" diye annemlerin kafasını şişiren sorular sormuşluğum da boldur.
  • bu atlasların ilk sayfalarından birinde bütün ülkelerin bayrakları olurdu. domates yerken bayrakları incelerdik.

    işte o karikatür!
  • bazı atlaslarda türk bayrağı en baştayken bazı atlaslarda alfabetik olarak nerede olması gerekiyorsa orada olurdu. ona çok şaşırırdım ben.
  • küçükken anneyle akşamları faik reşat unat ın atlasından ilçe bulmaca oynamak daha ileri seviyede dünya haritasından yerler bulmaya çalışma şeklinde yaşadığım durum.
  • yaz tatilini köyde geçirdiğim zamanlarda yaptığım eylem. ülke-başkent dağarcığımın gelişmesine çok faydası olmuştur.
  • bir de arkada ülke bayraklarına bakıp "anaa bu bizimkine ne kadar benziyor, anaa bu ne biçim ülke ismi" diye şaşırmalıdır
  • güzel günlerdi, dijitallerinde o kadar hayal kuramıyor şimdilerde çocuklar
hesabın var mı? giriş yap