• her sabah metroda şahit olduğum olay.
    metronun kapısı açılıyor. önden bir kaç kişi 100 metre koşucusu gibi fırlıyorlar.
    önceden bunların geç kalan insanlar olduğunu sanmıştım, sonra fark ettim ki asansöre koşuyorlar.
    hani öyle bir koşuyorlar ki o hızla merdiven çıksalar asansörden daha önce çıkarlar yukarı zaten.
    yaşlılar engelliler falan da bunların işinin bitmesini bekliyorlar asansöre binebilmek için.

    engelli asansörüne binebilmek için bile hızlı koşmak gerekiyor bu ülkede.
  • düşmelerini görmek isteyen pek çok insan vardır arkalarında.
  • zaten bedensel engelliler için yapılmış 5-10 yer var, onu da zihinsel engelli!ler işgal ediyor
  • özellikle hacıosman metro istasyonu asansörü için her gün, her metro gelişinde göreceğiniz sahnedir. insanlar metronun asansörün olduğu tarafa denk gelen kapısında birikip deliler gibi koşuyorlar ya, inanılmaz.
    bir gün yoldan gelmişim, 30 kiloluk kışlık eşya barındıran bavul, sırt çantası, laptop çantası gibi çılgınca yüküm var. hadi dedim lan asansörle çıkayım merdivenle 5 kat şimdi kasmayayım, zaten bu eşyalarla ayakta zor duruyorum. tabi ben asansörün kapısına gelene kadar deparcı gençler ve metro asansörüne koşacak kadar genç kalanlar doldurdu asansörü. ve ben o bavullarla, bir kadın da bebek arabası ve bebeğiyle binemedik. hadi beni geç, benimki eşya taşıma, ama bebek arabalı kadına bile müsaade etmedi dangalaklar. bir de o camlı kapı kapanırken hepsine tek tek baktım. en azından bir tanesi utanmıştır inşallah.
  • amınakoyim bıktım lan, her sabah deli gibi koşuyor bu adamlar/kadınlar.
    metronun kapı camına yapışıp bekliyorlar. kapı açıldığı anda, yerdeki fayansın üstünde kaya kaya, ayakları götlerine vura vura koşuyorlar.
    ve asansörün önünde hep aynı manzara..
    önce bu deli sikmiş gibi koşan hıyarlar.
    arkada da yaşlılar.. bekliyorlar.
    her sabah sinirlerim bozuluyor, yolda görsen insan sanırsın çoğunu da.
    bu nasıl bi manyaklık arkadaş ya, anlamıyorum. hep aynı yüzler.
    her gün her gün.. acelen varsa iki dakika erken çık evden, genç sağlıklı insanlarsınız, yürüyen merdivene çıkmaktan bile acizseniz gidin ölün amk. götler.
  • (bkz: amlarına koyayım onların çok ayıp ediyorlar)
  • metro istasyonundan yeryüzüne çıkınca başka bir asansör onları beklemediği için yürümek zorunda kalacaklarından hayatlarının bitmesi ya da yaşamlarını sonsuza dek sadece asansör içinde sürdürme eğilimi göstermeleri beklenir. fakat şaşılacak şekilde hayatlarına yürüyerek devam edebilen organizmalardır.

    (bkz: evrim aldatmacası)
  • engelsiz bineni görürsem engellerim, olmadı skerim
  • amaç engelli asansörüne binmek olunca koşmuşlar, yürümüşler, yüzmüşler vb. hiç umrumda olmuyor. çünkü ben koşmalarına değil, engelli asansörüne binmek istemelerine odaklanıyorum. koşmak sadece bu isteklerinin ne denli yoğun olduğunun bir göstergesi olarak kalıyor bu durumda.

    çok afedersiniz ama ben o insanların sırtlarını skeyim. hele bazıları var ki yaşlıları ite kaka yara yara gidiyorlar o asansöre. diyorum ki "o asansörde kalasınız emi". o merdivenlerden çıkamayacak kadar sabırsız olmanın nedeni nedir? paşa çocuğu musun? oturduğun apartmanda asansör var mı (bizim apartmanda yok mesela)? anan seni asansörle mi doğurdu? yoksa işine tutkuyla bağlı bir asansörcü müsün? durduk yere, güzel bir pazar sabahı, engelli asansörünü kullanan dingiller yüzünden sinirlerim hopladı gene. bütün negatif enerjim ve çakralarım size girsin engelli asansörüne koşanlar. piyuuu ayıp be.
  • taksim metro/füniküler çıkışında görebileceğiniz rezil davranıştır.
hesabın var mı? giriş yap