the slow rush

• dinleyip, geldim. önce genel bilgi verelim ve dinlemek isteyenler için şuraya albümü bırakalım.
  
  albümün ayak sesleri patience'ın yayınlanmasıyla geçtiğimiz yıl içinde kendini duyurmuştu. bu şarkıyı albümdeki halinden farklı bir şekilde yayınlanan borderline daha sonra zamanın geçtiğini hatırlatanit might be time, kevin parker'ın çocukluğuna ve babasıyla ilişkisine indiğimiz posthumous forgiveness ve klip ile yayınlanan, disko impala şarkısılost in yesterday izledi. bu single serisinden yola çıktığımızda az çok, posthumous forgiveness hariç, karşımıza ne çıkacağını biliyorduk sanıyorum: önceki albümlere kıyasla oldukça fazla perküsyon, pop bir sound fakat imza tame ımpala synth'leri, patience, borderline ve diğerlerinde gördüğümüz gibi akor ile yürüyen ana ritimler. currents, ama popo sallatan.
  
  albüm bugün yayınlandı. single serisinden patience hariç tüm şarkılar bu albümde yerini korudu. borderline da biraz değişerek albüme girdi. 12 şarkılık albümde şarkıların sıralaması şu şekilde:
  
  1-one more year
  
  2-instant destiny
  
  3-borderline
  
  4-posthumous forgiveness
  
  5-breathe deeper
  
  6-tomorrow's dust
  
  7-on track
  
  8-lost in yesterday
  
  9-is it true
  
  10-it might be time
  
  11-glimmer
  
  12-one more hour
  
  müzikal anlamda beklenenden farklı bir albümle karşılaşmadığımızı söylersek yanlış bir şey söylemiş olmayız herhalde. sözlere baktığımızdaysa, eşine seslendiği one more year, sun's coming up'da en azından benim gözlerimi doldurarak adını andığı babasına seslendiği posthumous forgiveness ve zaman temasını ağırlıkla işlediği one mour hour ,lost in yesterday, it might be time, tomorrow's dust. söz yazarlığı işinde zaten yeterince iyi olduğunu düşünüyordum kevin parker'ın. bu albüm ile tekrar bunu hatırladım.
  
  özetle, kevin parker, geçen zamanda geride bıraktıklarını, önünde duranları ve yaşadıklarını gerektiğinde bizi üzerek, gerektiğinde dans ettirerek kendi üslubuyla ortaya koyarak bir albümü daha başarıyla bitiriyor. currents sonrası gelen inanılmaz ün ve fan kitlesinin , bu albüme vereceği tepkiler de albümün başarısında önemli olacaktır tabii ki. bakalım, bir yıl daha tame impala dinlemek ile geçecek mi ?