sevilen şiirin en vurucu cümlesi

• "sesinde ne var biliyor musun
  ev dağınıklığı var
  iki de bir elini başına götürüp
  rüzgarda dağılan yalnızlığını
  düzeltiyorsun
  
  sesinde ne var biliyor musun
  söylemediğin sözcükler var
  küçücük şeyler belki
  ama günün bu saatinde
  anıt gibi dururlar"
  
  cemal süreya
  (bkz: 8.10 vapuru)