ad astra

• müthiş bir galaktik yalnızlık barındıran filmdir.
  
  filmde en yoğun hissedilen duygu yalnızlık, uzayın o muhteşem boşluğu ve sessizliği içinde tek başına kalmak ve bunun yarattığı hissiyat. film bunu gayet iyi işlemiş.
  
  filmin bilimkurgu olan tek yanı uzayda geçiyor oluşu. bunun dışında herhangi bir şekilde türünün rengini göstermiyor. çok fazla diyalog yok, daha çok görsellik ve içsel sese önem verilmiş.
  
  brad pitt yerine oyunculuk anlamında ona yakın başka birisi de rahatlıkla oynayabilirmiş. filmi biraz daha dikkat çekici hale getirip izlenir kılmak adına bu oyuncunun seçildiği aşikar.
  
  film daha çok psikolojik türde. bilimkurgunun önüne geçtiğini rahatlıkla söyleyebilirim. aslına bakılırsa oyuncu seçiminde brad pitt'in olması daha doyurucu olmuş. böylesine görsel bir filmde haliyle jest ve mimikler de bir o kadar önemlidir. brad abimiz de bunu başarıyla yapabilecek yegane kişidir. bu yüzden cast seçimi başarılı diyebilirim.
  
  dediğim gibi filmde galaktik yalnızlık çok iyi işlenmiş. drake denkleminden dem vurulması da filmin aslında bir nevi ana temasını oluşturmuş.
  
  özetle; film gecenin bir vakti, ansızın izlenebilir. zevk verir, yalnız verir. bu yüzden bu filmi yalnız olduğunuz bir ortamda biranızı içerek izlemenizi tavsiye ediyorum.
  
  şahsi puanım: 6,7/ 10.