doom eternal

• 2016 yılında çıkan doom'u şaheser olarak tanımlayabilirim.
  bu oyunun da fazla bir yenilik yapmadan yeni harita, düşman ve hikaye ekleyerek geleceğini düşünüyordum ama bayağı bir değişiklik yapmışlar. oyunun başlarında yadırgadım çoğu şeyi ve sevemedim ama ilerde aldığımız yeni özelliklerle oyun beni kendine bağlamayı başardı.
  
  beğendiklerim:
  +dash, havada hareket etme, tırmanma vb. çeşit çeşit hareket mekaniği var.
  +düşmanların havadayken daha savunmasız olma gibi kendi zayıflıkları olması hoş.
  +her ölümden sonra her zaman yükleme ekranı bekletmiyor bazen hemen biraz önceki konuma ışınlayabiliyor.
  +bir genel merkeze sahip olmuş olmamız. (bkz: vega)
  +bölümlere bulmacalar ve parkurlar eklenmesi aksiyon aralarında nefes almamızı sağlıyor.
  +önceki oyunun aksine bunu 1080p oynayamadım ama grafikler yine de şahane gözüküyordu.
  +sonunda bir doom oyununda ara sahnelerle de desteklenen çok güzel bir hikaye var. tutarlı bir evren kurmuşlar.
  
  beğenmediklerim:
  -arayüz nedense önceki oyundan çok daha karmaşık ve kötü gözüküyor.
  -melee saldırılar hasar vermiyor artık. sadece sersemletiyor glory kill yapmadığınız sürece.
  -şeytanlarla dolu odayı temizle sonra diğer odaya geç mantığını daha çok seviyordum bunda daha çok yolumuzun üstündeki şeytanları öldüre öldüre gidiyoruz.
  -patlama efektlerinde bir gerileme olmuş. önceki oyunda sırf bu efekti görmek için her şeyi patlatıyordum. bunda sıradanlaşmış.
  
  +-kullan tuşu ve yakın saldırı tuşunun aynı olması sinir bozucu. gerçi o kadar çok yeni özellik eklemişler ki tuş yetmemiş oyuna. bunu bir nebze anlayabiliyorum o yüzden.
  +-çok fazla quake havası var oyunda.
  
  sonuç olarak kesinlikle oynamaya değer bir oyun olmuş ama önceki oyundan hemen sonra başlamayın biraz sindirin yoksa alışması çok daha zor oluyor.