advaita vedanta

• ben, yalnızca "ben" olduğumun bilgisiyim. her şey "ben" den sonra gelir ve "ben"in varlığına bağlıdır.
  
  " ben görüyorum" ifadesinde gören, görülen ve görme vardır ama "ben" yoksa ne görme ne de görülen vardır. yani dünyaya dair her şey "ben"den sonra gelir. buna ego denilebilir.
  
  uyku halinde dünya kaybolur. ama hem uyku ve uyanıklık, hem de rüyada" ben" vardır. bu "ben" uyanıklık halindeki beden değildir. şekilsiz, isimsiz ve bütünüyle tanımsızdır. rüyalarda bile başka bedenler alabilir. o "ben" olmadan bu beden "ben" diyemez. gerçekte benlik özgürdür. o, bu beden değildir.
  
  bu beden olduğuna inanmak, sorunları başlatır. benlik, bedenin kısıtlamalarını kendi üzerine aldığında "kişi" ortaya çıkar. kişiyle birlikte dış ve ayrı bir dünya algısı oluşur. gören, görülen ve görme ayrımı, yani "ikilik" başlar. gerçekte bunların hepsi birken, kişi arzularının, korkularının girdabında, gerçekliğini kendisinin verdiği dünyada bir yabancı gibi yaşar.
  
  ilüzyon duvarı yıkılana, kişi, kendisi olmadan ne bu dünyanın ne de bu bedenin olacağını anlayana kadar, acı çekecektir. yani advaita vedanta bilgeliğine kadar. birliğin bilgeliği.