lütfi banat ilköğretim okulu

• ilkokulum. ökkeş amca'nın sulugözleri, şekerleri falan bir de esas sigara şeklinde şekerleri vardı. allahım o ne çocukları sigaraya özendirmek.. sonra bahçesinde oynanan en güzel oyunlardan biri yerden yüksekti. en güzel yerden yüksek vaziyette durulacak yerlerden biri de atatürk büstünün önüydü. sonra küçük ağaçlıklı bir bahçeciği vardı yan tarafta. topraktı yerler. orası acayip güzel gelirdi bize. tabii o toprak bahçecikle ilgili muhteşem yaratıcı efsaneler dönerdi. yok ölüler yok ruhlar. biz zavallı beton bahçe çocukları toprak görünce ilgilinç geliyor herhalde..
  95 yılında 4. sınıftayken lütfü banat'ın öldüğünü söylediler törende.. okulun en büyük sınıfları olarak 4. ve 5. sınıf öğrencileri olarak levent camii'nde kılınan cenaze namazına götürdüler bizi. küçücük aklımıza kazındı kaldı o sahne. bize okulumuzu hediye eden adam orda tabutun içindeydi. yağmur da yağıyordu sanki (veya ben iyice dramatik kazımışım beynime sahneyi)
  güzeldi.. son yıllarımız bol bol test çözüp kolej-anadolu lisesi sınavlarına hazırlanarak geçtiyse de güzeldi be..
  saddam hüseyin lakaplı öğretmen karşı sınıfın hocasıydı. bizimki şükran koldemir'di. arada kızı gelirdi sınıfa ne kadar sevinirdik.. adı da şebnem'di. şebnem abla gibi öğretmen çocukları tüm sınıfın çok sevdiği ablalar abiler oluyor nedense..
  ilkokulum güzeldi benim..