midnight sun

• meyer'in twilight saga'yı yazarken kuşkusuz tesirinde olduğu shakespeare'in romeosu ve austen'in darcysi ile yarışabilecek sevdayla yüklü, edward cullen'ın atmayan kalbinden geçenleri öğrendiğimiz bölümdür. son yıllarda okuduğum en güzel aşk sözlerini çocuklar için yazılmış fantastik bir romanda bulmak, küçük prensi ne kadar çok sevdiğimi ve özlediğimi hatırlattı bana bir kez daha. sanırım, sıkıntısını masumların kanını içerek gideren bu dünyada, büyüyemeyenler için her zaman daha çok mutluluk var, yeni yetme bir vampirin hayal dünyasında olsa da... fantastik edebiyat, dünya savaşları arası gerçeklerle başedemeyecek kadar usanmış ve kırılmışlara, doğumuyla nasıl araladıysa pan'in labirentinin kapısını, yeni bir kıyamet arifesinde aynı çıkışı ergen parmaklarıyla gösterecek belki. gerçeklerden usanmışlara...