paranın bir insanı elit yapıp yapmayacağı

• para insanı elit yapmaz diyenler olmuş. hatta günlük yaşantılarından misal de vermişler.
  
  evet kısa vadede yapmaz. ancak uzun vadede, bir kaç nesil değiştikten sonra yapar. zira dünkü lümpen, zengin bile olsa, elbette lümpenliğinden bir şey kaybetmez. amerika'ya okumak için gönderdiği oğlu ise lümpenliğinin çoğunu kaybeder. onun oğlunda ise lümpenlikten eser kalmaz ve tam olarak burjuva kültürüne dahil olur.
  
  ortaçağ tarım toplumlarında temel olarak iki ana sınıf teşekkül etmişti: büyük toprak sahibi soylular ve o topraklarda çalışan yarı köle hükmündeki köylüler...
  
  soylu sınıf hem iktisadi hem askeri hem de siyasi gücü elinde bulunduruyordu. okuma yazma, eğitim görme büyük ölçüde onların tekelindeydi. cahil ve kaba köylüler hayvandan hallice bir hayat sürerken, soylular nezih bir yaşantı içinde idiler. dolayısıyla tarım toplumunun elitini bu toprak sahibi asiller sınıfı oluşturuyordu.
  
  sanayi toplumunda ise işler biraz değişti. tarım toplumlarında elit sınıfa dahil olmanın anahtarı toprak mülkiyeti iken, sanayi toplumlarında onun yerini sermaye aldı. çok paraya sahip olanlar kendilerini toplumun diğer kesimlerinden ayrıştırmak için değişik yollar benimsediler: lüks tüketim, çok pahalı markalar kullanmak, aşırı pahalı mekanlarda sosyalleşmek vs. gibi...
  
  bir şişe suyun bile normalinin yirmi katı fiyatlarda satıldığı mekanların sırrı buydu. o yüksek fiyatlar süzgeç işlevi görüyordu. o fiyatlar lümpenlerin mekanı yecüc mecüc gibi istila etmesini önleyen zülkarneyn seddi di.
  
  ancak elbette işin bir de başka yüzü vardır:
  
  gerek tarım toplumunun toprak sahibi eliti, gerekse de sanayi toplumunun sermaye sahibi eliti hayatı dış yüzünden yaşayanların oluşturduğu gruplaşmalardır. değeri de ancak ona göredir.
  
  bir de bilinç eliti vardır ki, onları öyle ortalarda göremezsiniz. bu bilinç eliti kendilerini, evreni ve hakkı tanımayı başarmış kimselerdir. zaten insanın ve evrenin var oluş gayesi de budur. insan yalnızca hakkı tanımak için yaratılmıştır. evren de onun marifet(marifet= hakkı bilme ve tanıma) okuludur. bu gayeden sapanlar, okuldan kaçıp oyun eğlenceye dalmış kimseler gibidirler; dış yüzden parlak, yaldızlı ve debdebeli hayatlar sürseler de...