kuzenin ölmesi

• bugün doğum günü. yasasaydi 34 yasinda olacakti. belki evlenecek cocuklari olacakti, dunyayi gezmeye devam edecekti, o uzun ipek gibi saclarini savura savura yuruyecekti. ama olmadı. deprem aldi onu bu dunyadan. hep insallah aci cekmeden gozlerini yummuştur diye dua ettim.
  bir yakinimizin ölümünden ziyade, nasil öldügü de insanin canını yakiyormus, bunu onun gidisiyle cok iyi anladım. ve onun gidişiyle hirpalanan ruhumda derin yaralar açıldı. insanlara, olaylara bakis acim artik daha esnek. kimseyle kötü olmamak icin bir nedenim var çünkü ölüm var. kimin, ne zaman, ne sekilde gideceginin bir garantisi yok.
  yasarken ektigim ciceklerin yesermesi gerek, bunu ancak insan severek yapabilirim.
  keşke yaşasaydı, tum bu degisimimi onun ölümüyle degil, yaşamiyla idrak edebilseydim.
  her sene bugun küs ayrilmamizin diyetini ödeyeceğim.
  iyi ki doğdun, iyi ki vardin.