en büyük şaban

• izlerken insanı sürekli gülmekle ağlamak arasında bırakan bir film. gözlerin dolu dolu olduğu anda kahkaha patlatmak ya da tam tersi mümkün. ayrıca sesin gönle nasıl doğrudan bir köprü olduğunu, katıksız sevgi ve güvenin insanda nasıl var olabildiğini öylesine güzel gösterir ki hep öyle kandırılmamış ve sevgi dolu kalmak ister insan, şaban'ın olduğu gibi.
  kavuşma sahnesi de öyle dokunaklıdır ki, bir müzik bir filme bu kadar mı yakışır...