mürdüm

• 15 yıllık can yoldaşım, ev arkadaşım, neredeyse hayat arkadaşım.
  
  bir kediye göre uzun sayılabilecek 15 yıllık ömrünün şu son iki haftasını ölüme karşı direnerek geçiriyor. hiç hali yok, başını okşuyorum, ancak kuyruğunun ucunu biraz oynatabiliyor. halbuki eskiden, horlamadan hallice mırlaması alt katı rahatsız ediyor mu acaba diye düşünürdüm, şimdi mırıldamaya hali yok kızımın. birlikte ciddi bir savaş veriyoruz, daha doğrusu o savaşıyor, ben yanında olduğumu hissettirmeye çalışıyorum. elimden gelen başka hiçbir şey yok. çaresiz bekliyorum savaşı kazanmasını...
  
  epeydir, çok yaşlı olduğu için her an ölebileceğini bilerek kendimi hazırladığımı düşünüyordum. hiç hazır değilmişim meğerse, hiç hazır olunmuyormuş ölüme... belli ki o da hazır değil, o yüzden bu kadar inatla direniyor. o yüzden yakında yine evi inletecek mırlaması, horlaması... yastığıma koyacak kafasını uyurken, beni uyandıracak grrr grrr diye. bekliyoruz beraber bu kabus gibi bir-iki haftanın bitmesini. bitecek. bekliyoruz sabırla. hadi mürdüm!